Κάθε ημέρα προκύπτει κάτι που επιβεβαιώνει τις υποψίες του λαού ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βρει το δίκιο του μέσω των μηχανισμών της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Χθες απασχόλησε την κοινή γνώμη το γεγονός ότι ο δικηγόρος που σάπισε στο ξύλο τη γυναίκα του και ομολόγησε την πράξη του αφέθηκε ελεύθερος με τη σύμφωνη γνώμη ανακρίτριας και εισαγγελέως – κι ενώ το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται διώκεται στον βαθμό κακουργήματος! Πριν από λίγες ημέρες η Δικαιοσύνη είχε εκτεθεί ανεπανόρθωτα με τον δολοφόνο της 11χρονης ανιψιάς του, την οποία αποπειράθηκε να βιάσει. Ο δράστης κυκλοφορούσε ελεύθερος, παρότι είχε καταδικαστεί το 2107 για βιασμό 14χρονης! Κι αυτός ο φονιάς όχι μόνο είχε αφεθεί ελεύθερος, αλλά δεν είχε συμπληρώσει ούτε εικοσιτετράωρο στη φυλακή.
Και για τη μία και για την άλλη περίπτωση επενέβη ο Αρειος Πάγος. Διέταξε πειθαρχικό έλεγχο για το σκεπτικό των αποφάσεών τους. Η αντίδραση αυτή μετά την παλλαϊκή κατακραυγή φανερώνει ότι δεν μπορεί πλέον να εμπιστεύεται κάποιος, συνολικά, ακόμα και τους χαμηλόβαθμους δικαστικούς. Για να κάνουν σοβαρά τη δουλειά τους και για να μην προκαλούν το κοινό αίσθημα πρέπει να επεμβαίνει η ηγεσία του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας – και πάλι, ακόμα κι αυτό αν συμβεί, ο λαός γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να αλλάξει ουσιαστικά η αποκρουστική όψη της διαμορφωθείσας κατάστασης.
Η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα νοσεί βαριά, χωρίς να υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες εξυγίανσης τούτου του πυλώνα του πολιτεύματος. Οι δικαστικοί έχουν εξομοιωθεί πλέον σε συμπεριφορές και νοοτροπίες με τους πολιτικούς, που γκρέμισαν ό,τι στεκόταν όρθιο στη Δικαιοσύνη.
Ενδεικτικό της παρακμής είναι ότι η Δικαιοσύνη έχει βρει… νόμιμες και συνταγματικά ορθές όλες τις περικοπές θεμελιωμένων δικαιωμάτων των πολιτών, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις κατοχικού τύπου υπερεξουσίες των ξένων και τις παρεμβάσεις τους στα εσωτερικά της χώρας.
Ο μόνος τρόπος για να μην πληγεί κάποιος από τις δυσλειτουργίες της ελληνικής Δικαιοσύνης είναι να μην τη χρειαστεί. Ποτέ.
Μ.Η.Τ. 232120