Το αποτέλεσμα είναι σαφές και μιλά από μόνο του: η πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη έλαβε τέλος. Η λαϊκή αποδοκιμασία στον πρωθυπουργό και σε ό,τι αυτός εκπροσωπεί και πρεσβεύει ήταν ηχηρή. Επίσης ηχηρά ήταν και τα ποσοστά που έλαβαν, αθροιστικά, τα κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας.
Η ερμηνεία των ποσοστών είναι η προφανής. Ο ελληνικός λαός όχι μόνο αποδοκίμασε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά έδειξε ότι δεν εμπιστεύεται πλέον τον πρωθυπουργό και τον στενό εξουσιαστικό κύκλο του. Ο καλπασμός της ακρίβειας και η πλήρης αδυναμία, αλλά και απροθυμία του Κυριάκου Μητσοτάκη να ελέγξει την κατάσταση, η υπόθεση των Τεμπών και η χυδαία απόπειρα συγκάλυψης των ευθυνών των κυβερνητικών στελεχών, η νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών, η ξεκάθαρα αντιπατριωτική ατζέντα του «αντινατιβιστή» Μητσοτάκη, η ψήφιση της αναγνώρισης από το κράτος του «γάμου» των ομοφυλοφίλων, η εγκληματικότητα κι ένα σωρό άλλα ζητήματα ψαλίδισαν τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ, αξίζει να προστεθεί ότι η δυναμική των εξελίξεων, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δείχνει ότι η Νέα Δημοκρατία, αν δεν αλλάξει ρότα, θα βαδίσει το μονοπάτι της πολιτικής περιθωριοποίησης που ήδη ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ.
Ομως, το πρόβλημα που δημιουργείται στην κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία δεν αφορά τόσο πολύ τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει πρόβλημα επιβίωσης, όσο χαμηλά κι αν πέσουν τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας. Είναι πλούσιος ο ίδιος και βαθύπλουτη και διεθνώς δικτυωμένη η οικογένειά του. Στο άμεσο ή απώτερο μέλλον θα βρει κάποια προνομιούχο και αδρά αμειβόμενη θέση για να έχει κι εκείνος μια δραστηριότητα. Το πρόβλημα ήδη το αντιμετωπίζουν η κυβέρνηση, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και -πάνω απ’ όλα- η χώρα.
Η κυβέρνηση δεν «τραβάει» και οι Ελληνες τη «μαύρισαν». Το 41%, για το οποίο κόμπαζαν οι υπουργοί και οι βουλευτές της Ν.Δ., είναι πλέον παρελθόν. Υπάρχει ξεκάθαρο ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης των επόμενων νομοσχεδίων και απαιτείται άμεση αλλαγή πολιτικής.
Μ.Η.Τ. 232120