Η ΕΡΤ, την οποία πληρώνουν -θέλοντας και μη- από το υστέρημά τους οι Ελληνες, στέλνει στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision μια ερμηνεύτρια που πιστεύει ότι «η Ελλάδα είναι η πλαστική καρέκλα και ο μισοτελειωμένος φραπέ». Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι δύσκολα ακούγεται το κατασκεύασμα που αποπειράται να τραγουδήσει η κυρία Σάττι, πρέπει να την ακούμε κιόλας να ορίζει την Ελλάδα σαν μια σύνθεση πλαστικής καρέκλας και ενός μισοτελειωμένου φραπέ. Αυτός ο ορισμός της πατρίδας μας δεν είναι μόνο μειωτικός για τον πολυχιλιετή πολιτισμό του έθνους αλλά και υβριστικός για τους Ελληνες.
Η κυρία Σάττι μπορεί να μην έχει άλλες, υψηλής αισθητικής παραστάσεις από τη χώρα μας, αλλά είναι στο χέρι της να τις αποκτήσει και να αλλάξει άποψη. Οι μισοτελειωμένοι καφέδες και οι πλαστικές καρέκλες υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά δεν την ορίζουν και δεν την καθορίζουν. Οι πολιτισμικοί θησαυροί, υλικοί και άυλοι, αφθονούν στη χώρα μας και είναι προσβάσιμοι σε όλους – από τα μικρά ξωκλήσια στο Αιγαίο έως τον Παρθενώνα και το Μαντείο της Δωδώνης και από τα πετρόκτιστα σπίτια του Νυμφαίου έως τα νεοκλασικά της Σύρου.
Κι η μουσική μας, η βυζαντινή και η νεότερη, η δημοτική παράδοση και το ρεμπέτικο, έχει πολλά περισσότερα να δώσει και να πει στους ακροατές της από τους μυκηθμούς και τα «τα τα τα» του τραγουδιού που υποτίθεται ότι θα μας εκπροσωπήσει στη φετινή Eurovision.
Τέλος, να σημειωθεί ότι η κυρία Σάττι έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θεωρεί ορθό. Δεν αναγνωρίζεται, όμως, το δικαίωμα στην ΕΡΤ και σε κάθε κρατικό φορέα να δαπανούν τα χρήματα των Ελλήνων για να υποτιμώνται η Ιστορία, ο πολιτισμός και η νοημοσύνη τους.
Πρόσφατα, άλλωστε, είναι τα κρούσματα με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου χλευαζόταν σε χυδαία αφίσα η Παναγία και οι συντελεστές ενός ντοκιμαντέρ για τους τραβεστί σήκωσαν στην πρεμιέρα του το κατάπτυστο πανό που έγραφε «Destroy Greece» (Καταστρέψετε την Ελλάδα).
Το κράτος να σταματήσει, επιτέλους, να επιδοτεί τον ανθελληνισμό.