Πώς τιμωρείται η ανακολουθία

Σαν σήμερα πριν από εννέα χρόνια ολοκληρωνόταν ο σχηματισμός της κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Το σύνθημα «πρώτη φορά Αριστερά» είχε μετουσιωθεί σε απτή πραγματικότητα και ο ελληνικός λαός, οργισμένος, παραζαλισμένος και εξουθενωμένος από τη μνημονιακή λαίλαπα, είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για έξοδο από την κρίση στον Αλέξη Τσίπρα. Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν οικτρά.

Ο Αλέξης Τσίπρας, οι βουλευτές, οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των συγκυβερνώντων ΑΝ.ΕΛ. υπόσχονταν κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, κατάργηση των αρνητικών συνεπειών των Μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, δραστική καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας, θωράκιση της χώρας απέναντι σε νοσογόνα φαινόμενα, όπως η διαπλοκή και η οικογενειοκρατία, και πολλά άλλα ηχηρά παρόμοια. Τελικά, ουδέν εκ των προαναφερθέντων έγινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν κατάργησε τα Μνημόνια, αλλά υπέγραψε ακόμα ένα, το οποίο ήταν εξίσου βαρύ με τα προηγούμενα. Μάλιστα, πριν από τη σύναψη του Μνημονίου της Αριστεράς είχε πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα και ο Αλέξης Τσίπρας έπραξε το ακριβώς αντίθετο απ’ ό,τι είχε προτείνει ο ελληνικός λαός.

Και πέρα από τις οικονομικές αβαρίες είχαμε κοινωνικές, όπως η λαθρομετανάστευση, και εθνικές, όπως η προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών. Ο ελληνικός λαός δεν συγχώρησε την ανακολουθία του Αλέξη Τσίπρα, του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες βρέθηκαν εκτός Βουλής και ο Αλέξης Τσίπρας υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 μέχρι σήμερα καταγράφει τη μία ήττα μετά την άλλη – και η εκλογική συρρίκνωσή του δείχνει να μην έχει τελειωμό.

Αυτό το σύντομο ιστορικό της τιμωρίας της ανακολουθίας λόγων και έργων πρέπει να το μελετήσουν καλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία. Προεκλογικά υποσχέθηκαν απελάσεις λαθρομεταναστών και τελικά τους νομιμοποιούν, επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία τηρούν, και προστασία της οικογένειας, την οποία διαλύουν φέρνοντας προς ψήφιση το νομοσχέδιο για τους γάμους των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα αυτών των ζευγαριών να υιοθετούν παιδιά.

Οι ψηφοφόροι πλέον δεν νιώθουν και τόσο δεμένοι με κόμματα και παρατάξεις, όπως συνέβαινε προ δεκαετιών, και αυτή τη στάση τους την εκδηλώνουν και την ημέρα των εκλογών.