Κάθε σημείο της ελληνικής επικράτειας είναι επικίνδυνο και για τους πολίτες αυτής της χώρας και για τους τουρίστες. Η εγκληματικότητα καλπάζει και τα τροχαία δυστυχήματα αφαιρούν τόσo πολλές ζωές, ώστε οι στατιστικές των απωλειών παραπέμπουν σε πολεμικές περιόδους. Για παράδειγμα, χθες στην Αττική σημειώθηκαν δύο τροχαία δυστυχήματα με τέσσερις νεκρούς, με διαφορά λίγων ωρών.
Το βασικό πρόβλημα και σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η Αστυνομία απουσιάζει. Τα στελέχη της στην πλειονότητά τους είναι ικανότατα, έμπειρα και ασκούν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους, με αίσθημα ευθύνης και αυταπάρνηση. Δεν είναι λίγοι οι αστυνομικοί που έχουν σκοτωθεί εν ώρα υπηρεσίας. Ομως, η πολιτική τάξη έχει μετατρέψει την Ελληνική Αστυνομία σε σωματοφυλακή των πλουσίων, των πρώην και νυν πρωθυπουργών, Προέδρων Δημοκρατίας, βουλευτών, υπουργών, διαφόρων… διασημοτήτων, εκδοτών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών. Απασχολούνται χιλιάδες στελέχη της Αστυνομίας στη φύλαξη των ισχυρών και των διασήμων, και έχουν αποσυρθεί από τους δρόμους και τις γειτονιές.
Και με την Τροχαία το ίδιο συμβαίνει. Μπορεί κάποιος να διασχίσει με το αυτοκίνητό του μεγάλη απόσταση και να μην πετύχει έναν μοτοσικλετιστή της Τροχαίας ή κάποιο μπλόκο, που θα λειτουργούν αποθαρρυντικά για όλους όσοι σκοπεύουν να παραβιάσουν τον ΚΟΚ.
Επιπλέον, η κατάσταση επιδεινώνεται και από τον φιλοεγκληματικό σχεδιασμό της νομοθεσίας. Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να καταλήξει κάποιος στη φυλακή ακόμα και για σοβαρά αδικήματα. Ο Ποινικός Κώδικας ψηφίζεται με βάση τη μέριμνα των βουλευτών για τους παραβατικούς και όχι για τους νομοταγείς πολίτες που πέφτουν θύματα εγκληματικών ενεργειών – εσκεμμένων ή εξ αμελείας. Η Αστυνομία συλλαμβάνει τους παραβάτες, αλλά οι δικαστές τούς αθωώνουν ή τους επιβάλλουν μικρές ποινές ή τους δίνουν αναστολές, μια και ο νόμος αυτό προβλέπει και ορίζει.
Κι έτσι έχουμε φτιάξει ένα κράτος δύο ταχυτήτων. Οι λίγοι φυλάσσονται καλά και βρίσκονται περίπου στο απυρόβλητο, και οι πολλοί ζουν μέσα στον φόβο και είναι έρμαια των ληστών, των δολοφόνων και των ασυνείδητων οδηγών.
Και πληρώνουν οι πολλοί, με την υπερφορολόγησή τους, την ασφάλεια των λίγων.
Μ.Η.Τ. 232120