Κάθε συνειδητοποιημένος ορθόδοξος χριστιανός νιώθει θλίψη με την αφωνία και του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και πολλών ιεραρχών για τη σχεδιαζόμενη νομοθέτηση του «γάμου» των ομοφυλοφίλων. Εχουν τοποθετηθεί μεν κάποιοι, αλλά η πλειονότητα σιωπά – κι αυτό δεν τιμά ούτε τα συγκεκριμένα πρόσωπα ούτε την Ιεραρχία της Εκκλησίας μας.
Σε αντίθεση με τη σιωπή μεγάλης μερίδας της Ιεραρχίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας βρίσκεται η θαρραλέα και ηχηρή απόρριψη του προαναφερθέντος νομοθετήματος από την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος.
Μεταξύ άλλων, οι καθολικοί επίσκοποι σημειώνουν ότι αυτό θα αποτελέσει «μια οπισθοδρόμηση στον νομικό μας πολιτισμό, μια οπισθοδρόμηση στα χρηστά ήθη και στον πολιτισμό εν γένει. Είναι σημείο παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, κάθε κοινωνίας που θέλει να ονομάζεται ανθρώπινη, είναι προϊόν αλαζονείας και εγωκεντρισμού που δεν γνωρίζει όρια στην ατομική επιθυμία και θέληση».
Επιπλέον, στην ίδια ανακοίνωση γίνεται αναφορά και στη μακραίωνη, ξεχωριστή πολιτισμική διαδρομή του έθνους μας, αλλά και στην ανηθικότητα του «καινούργιου» τρόπου ζωής που προτείνει διά του νομοθετήματος η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Συγκεκριμένα, η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος επισημαίνει ότι «η Ελλάδα είναι χώρα με μακραίωνη, πλούσια παράδοση που τροφοδότησε πολιτισμικά τον ευρωπαϊκό και τον παγκόσμιο πολιτισμό. Δεν μπορεί να αρνείται την παράδοση και την ταυτότητά της, και να υποτάσσεται σε ιδεολογικές προτάσεις και αντιλήψεις χωρίς ηθικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, χωρίς σοφία και ευαισθησία στην πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά».
Κι αυτά οι καθολικοί επίσκοποι τα αναφέρουν «αδειάζοντας», εμμέσως πλην σαφώς, τον Πάπα, που πρότεινε στους ιερείς του να «ευλογούν» τα ομόφυλα ζευγάρια.
Οι ορθόδοξοι μητροπολίτες γιατί σιωπούν; Η Εκκλησία μας είναι για τα δύσκολα, όχι για τα εύκολα. Η ορθόδοξη πίστη μας άνθησε πάνω στο ακάνθινο στεφάνι του Κυρίου και στηρίχτηκε πρώτα στον Σταυρό που έφερε ο Χριστός στους ώμους του, στον οποίο μαρτύρησε και πέθανε για να αναστηθεί στη συνέχεια. Η νίκη επί του Αδη πέρασε πρώτα από μαρτύριο και θάνατο.
Ας θυμηθούν ποιον Θεό υπηρετούν οι μητροπολίτες κι ας πάρουν, επιτέλους, θέση…
Μ.Η.Τ. 232120