Θα ήταν, υποτίθεται, η μεγάλη γιορτή της πόλης για τους κατοίκους της την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Στην πράξη, όποιος ήθελε μια αξέχαστη απεικόνιση του σύγχρονου αδιεξόδου που παρουσιάζει η Αθήνα, δεν είχε παρά να κατέβει μια βόλτα στο Σύνταγμα, στην εκδήλωση του Δήμου Αθηναίων για την αλλαγή του χρόνου.
Αντί για τη γιορτή των Αθηναίων που έδειξε με τα «προσεγμένα» πλάνα της η τηλεόραση, η πραγματική εικόνα στην πλατεία και στους γύρω δρόμους ήταν μιας πόλης-γκέτο, εχθρικής για τους ίδιους τους κατοίκους της, απ’ όπου πολλοί έφευγαν τρομοκρατημένοι.
Αυτή δεν είναι η πόλη που ξέρουμε. Ακόμα μια χρονιά το κέντρο έγινε ένα hotspot αντικοινωνικής, έως και βίαιης, συμπεριφοράς περιθωριακών μεταναστών που έκαναν κατάληψη σε μια γιορτή που απευθυνόταν, θεωρητικά, σε όλο τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα, το Σύνταγμα ήταν προχθές το βράδυ ίσως το πιο επικίνδυνο μέρος της πόλης. Το πασιφανές είναι ότι ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι μεταναστών, προφανώς και παράνομων, αρνείται πλήρως να σεβαστεί αυτή την πόλη, τους κατοίκους και τις περιουσίες τους. Δεν γιόρταζαν. Απλώς έβγαζαν το άχτι τους με τρόπο που φόβιζε τους υπολοίπους.
Μια πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση που απευθυνόταν κυρίως σε οικογένειες Αθηναίων με τα παιδιά τους συγκέντρωσε όπως κι άλλες χρονιές έναν εξαχρειωμένο όχλο που απέκλειε όλους του άλλους απ’ τη γιορτή.
Ο κοινωνικός αποκλεισμός των Αθηναίων από τη γιορτή στο Σύνταγμα συνέβη σε μεγάλο βαθμό κυρίως από την έλλειψη μιας έστω και στοιχειώδους αστυνόμευσης. Αρκούσε ακόμα και μια διακριτική παρουσία της Αστυνομίας για να περιοριστούν οι κραυγαλέες συμπεριφορές αγέλης.
Η παραμονή της Πρωτοχρονιάς ήταν μια φωτογραφία από το παρόν και το μέλλον της πόλης. Επικίνδυνη, παραδομένη στο χάος και βάναυση για τους κατοίκους της. Γιατί ο άγριος τρόπος «διασκέδασης» των συγκεκριμένων μεταναστών δήλωνε ξεκάθαρα ότι καρφάκι δεν τους καίγεται για την περιβόητη ενσωμάτωση.
Ηταν μια βραδιά ξεσπάσματος κατά των Αθηναίων και της πόλης που τους φιλοξενεί. Με χυδαία φερσίματα, επιθετικές συμπεριφορές, παρενόχληση, φθορές σε αυτοκίνητα. Ανυποψίαστος κόσμος που κατέβηκε να απολαύσει τη γιορτή αισθάνθηκε εγκλωβισμένος σε εμπόλεμη ζώνη.
Οσες οικογένειες θέλησαν να πάνε βρέθηκαν αντιμέτωπες με την προοπτική κλοπής, βίαιων καβγάδων και βανδαλισμών. Η απουσία ορίων, λόγω της απούσας αστυνόμευσης, μετέτρεψε μια γιορτή σε αντικοινωνικό ξεφάντωμα.
Μετά και την εμπειρία των προηγούμενων εκδηλώσεων, το ερώτημα παραμένει. Γιατί δεν υπήρξαν μέτρα για τη διαχείριση της γιορτής στο κέντρο; Το να δίνεις το σήμα για μια τεράστιας κλίμακας μάζωξη στην οποία όλα επιτρέπονται και δεν υπάρχει κανένα όριο δεν είναι εικόνα ελευθερίας. Είναι αδιαφορία για την ασφάλεια του κόσμου.
Οι Αθηναίοι εμπιστεύτηκαν τους διοργανωτές και την Αστυνομία για να γιορτάσουν και να χαρούν με τα παιδιά τους στη συναυλία της πόλης τους. Δεν ζητούσαν και πολλά. Πόσες πρωτοχρονιάτικες «γιορτές» στο Σύνταγμα πρέπει να επαναληφθούν στο ίδιο μοτίβο ζούγκλας για να μάθουν η κυβέρνηση και η Αστυνομία τα βασικά για κάθε μεγάλης κλίμακας εκδήλωση;
Μ.Η.Τ. 232120