Κάθε Ελληνας πρωθυπουργός δεν είναι πλασιέ της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας, ούτε ιδιωτικός στρατός για να αναλαμβάνει εργολαβία τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων τρίτων χωρών. Ο θεσμικός ρόλος του είναι να διασφαλίζει πρώτα και πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα της Ελλάδας. Και μόνο.
Στις αποστολές όπλων που έκαναν κάποιες από τις χώρες της Ε.Ε. και της Δύσης προς την Ουκρανία, ακολούθησαν την επιβεβλημένη οδό της διαφάνειας απέναντι στους πολίτες τους. Ανέφεραν και απαρίθμησαν κάθε αποστολή και κάθε οπλικό σύστημα που δώρισαν. Ενημέρωσαν τους λαούς τους ακόμα και για τις γάζες που έστελναν στο Κίεβο.
Κάμποσα από αυτά τα κράτη, μάλιστα, επέλεξαν να πάρουν το επίσημο πράσινο φως από τα Κοινοβούλιά τους. Χωρίς μασκάρεμα από βολικές επικλήσεις περί «απορρήτου». Και προχώρησαν στις αποστολές μόνο αφότου έλαβαν την έγκριση της Βουλής τους.
Οχι και η Ελλάδα. Πρώτη στην προθυμία αλλά τελευταία στη λογοδοσία και τη διαφάνεια, η ελληνική κυβέρνηση στην αρχή απέκρυψε πλήρως ότι προχωρούσε σε κρυφές αποστολές όπλων στην Ουκρανία. Στις αποκαλύψεις της «δημοκρατίας» και τις ερωτήσεις των κομμάτων απαντούσε επιθετικά και με θράσος, αρνούμενη κατηγορηματικά όσα ήδη είχε συμφωνήσει μυστικά και υλοποιούσε.
Προχθές το ουκρανικό υπουργείο Αμυνας ενημέρωσε και τον ελληνικό λαό ότι η χώρα μας στέλνει τελικά υπερσύγχρονα συστήματα στο Κίεβο. Δεν «ξεστοκάρει» η Ελλάδα «παλιά» κι «αχρείαστα» όπλα, όπως ψευδώς ισχυρίζεται επί δύο χρόνια το Μαξίμου μέσα στη Βουλή.
Από ένα πανηγυρικό tweet του υπουργείου της Ουκρανίας ήταν που μάθαμε ότι «διώχνουμε» ακόμα και Stinger, τα πλέον «ενεργά», μάχιμα και α’ γραμμής πυραυλικά συστήματα που αποτελούν έναν από τους πιο ζωτικούς κι απαραίτητους βραχίονες της αμυντικής θωράκισης της χώρας μας.
Ακόμα και χθες η κυβέρνηση σίγησε. Δεν ένιωσε καν την ανάγκη να απολογηθεί για τη σκόπιμη και διαρκή παραπλάνηση των Ελλήνων πολιτών, ούτε να δώσει έστω και μετά την ανάρτηση της «μαρτυριάρας» Ουκρανίας τις απαραίτητες εξηγήσεις.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αισθάνεται ότι πρέπει να κάνει το παραμικρό όταν πιάνεται ψευδόμενη. Γι’ αυτό και επιδεικνύει κάθε φορά στο πανελλήνιο ότι είναι ασύδοτη. Οπως με τις υποκλοπές και τα Ελληνοτουρκικά, έτσι αντιδρά και με την εθνική ασφάλεια. Ισως επειδή λογαριάζει ότι δεν έχει να λογοδοτεί στους ψηφοφόρους της χώρας αλλά μόνο στην Κομισιόν, στο ΝΑΤΟ, στον Σολτς, στον Μπάιντεν και στις πολυεθνικές.
Είναι φανερό πως ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει παρεξηγήσει τον θεσμικό ρόλο του. Η θέση του είναι αυτή που του επιβάλλει τα όρια, όχι ο ίδιος με τις προσωπικές επιδιώξεις του. Ο Μητσοτάκης, και κανένας άλλος στη θέση του, δεν έχει την εξουσιοδότηση να παριστάνει τον μυστικό νταραβεριτζή όπλων που έχουν πληρωθεί από τον ελληνικό λαό. Ούτε είναι ανεκτό να μηδενίζει την αξία της ελληνικής Βουλής και να κάνει Ι.Χ. εξωτερική πολιτική. Κάτι έχει καταλάβει λάθος ο Μητσοτάκης.
Μ.Η.Τ. 232120