Η τρόικα εσωτερικού δηλώνει το «παρών»

Ο Γιάννης Στουρνάρας σε συνέδριο που πραγματοποίησε το σωματείο «Κύκλος Ιδεών» του Βαγγέλη Βενιζέλου ζήτησε να μπει μαχαίρι στις φοροαπαλλαγές.

Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας ανέλαβε ρόλο εκλεγμένου πολιτικού και υπουργού και δήλωσε: «Να δούμε τις λεγόμενες φορολογικές δαπάνες στον Προϋπολογισμό, δηλαδή αυτά που η ίδια κυβέρνηση δίνει. Γιατί να τα δώσει; Ας τα αξιολογήσει πρώτα. Ικανοποιούν το κριτήριο ότι βοηθούν τους πλέον ευάλωτους; […] Θα χρειαστούμε έσοδα. Η Ελλάδα έχει ανάγκες για επενδύσεις, για δημόσιες επενδύσεις. Εχει ανάγκες για μαξιλαράκια για να αντιμετωπίσει κρίσεις, γεωπολιτικές, κλιματικές».

Με λίγα λόγια, τα ψίχουλα που επιτρέπει η φορομπηχτική κυβέρνηση Μητσοτάκη να απομείνουν στις τσέπες των πολιτών τίθενται ως ζήτημα αναθεωρητέο από τον κ. Στουρνάρα. Κι αυτά τα δηλώνει σε μια περίοδο κατά την οποία η επίθεση αισχροκέρδειας που κάνουν οι πολυεθνικές σε βάρος των Ελλήνων συνεχίζεται και τα προϊόντα καθημερινά ανατιμώνται.

Ουδείς αμφέβαλε για τις απόψεις και τις τοποθετήσεις του κ. Στουρνάρα. Η πρότασή του να μειωθούν ή ακόμα και να καταργηθούν οι φοροαπαλλαγές συνοδεύεται από την επίκληση της ανάγκης για έσοδα. Αυτή η παραδοχή της… ανάγκης έρχεται σε αντίθεση με την ειδυλλιακή εικόνα της ελληνικής οικονομίας που φιλοτεχνούν με τα λόγια τους οι υπουργοί της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Επιπλέον είναι εξοργιστική η αντίληψη του κ. Στουρνάρα ότι οι φορολογικές δαπάνες είναι «αυτά που η ίδια κυβέρνηση δίνει. Γιατί να τα δώσει;». Ας υπενθυμίσει κάποιος στον Γιάννη Στουρνάρα ότι οι πολίτες δίνουν έσοδα (εκόντες άκοντες) στην κυβέρνηση. Η ίδια δε μόνο λαμβάνει, δεν δίνει, δεν παράγει πλούτο. Οι Ελληνες παράγουν πλούτο όποτε οι ιθύνοντες τους αφήνουν στην ησυχία τους να δημιουργήσουν.

Επίσης, η απορία του «γιατί να τα δώσει;» φανερώνει κοινωνική αναλγησία και αδυναμία κατανόησης της σκληρής πραγματικότητας και της ανέχειας που ταλανίζει μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού.

Ο κ. Στουρνάρας λειτουργεί διαρκώς σαν μέλος μιας μνημονιακής τρόικας, αλλά του… εσωτερικού, και δηλώνει το «παρών».