Οι κυβιστήσεις αντικατέστησαν την πολιτική αρχών και αξιών

Ο Νίκος Φίλης δεν επηρέασε την εποχή που ζούμε. Απλώς την εκφράζει. Και με τις δηλώσεις και με τις… αναδιπλώσεις του. Ο μέχρι πριν από λίγες ώρες ιδεολογικά ανυποχώρητος πολιτικός της Αριστεράς, που ξιφουλκούσε εναντίον του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα τα μαζεύει!

Στις 4 Σεπτεμβρίου, από τηλεοράσεως, έλεγε τα ακόλουθα για τον Στέφανο Κασσελάκη:

«Ο κ. Κασσελάκης είναι ένας άγνωστος, ένας επιχειρηματίας, αν και αμφισβητείται και η ικανότητά του στις επιχειρήσεις, σύμφωνα με δημοσιεύματα, και κάνει ένα διάλειμμα στην πολιτική. Εμφανίστηκε μέσω του Instagram, δεν έχει σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, έγινε μέλος πριν από λίγο καιρό, μάλλον δεν ξέρει την ελληνική πραγματικότητα. Υπήρξε θαυμαστής του κ. Μητσοτάκη, όταν ήταν υπουργός των Μνημονίων, μετά ήταν υπέρ του κ. Μητσοτάκη να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. και μετά απογοητεύτηκε. Δεν έχουμε ανάγκη από Μεσσίες του Instagram και από τέτοιες μεγαλοστομίες».

Η ρητορική του εναντίον του κ. Κασσελάκη όχι μόνο δεν αμβλυνόταν με την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος, αλλά γινόταν ακόμα πιο έντονη. Οσα έλεγε και έπραττε ο κ. Κασσελάκης, καθώς φαίνεται, δεν συμβάδιζαν με την κοσμοαντίληψη του κ. Φίλη. Μάλιστα, στις 26 Σεπτεμβρίου ο πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ υπαινίχθηκε ότι ήταν πιθανή η αποχώρησή του από το κόμμα, δηλώνοντας ότι «δεν είμαι δεδομένος σε ένα κόμμα που δεν θα είναι κόμμα της Αριστεράς». Επιπλέον, σημείωσε ότι το ύφος Κασσελάκη θυμίζει εκείνο του Ντόναλντ Τραμπ!

Χθες πραγματοποιήθηκε συνάντηση των δύο ανδρών και ο κ. Φίλης έκανε μια θεαματική κυβίστηση λέγοντας πως ό,τι είπε εναντίον του νέου αρχηγού του κόμματός του το είπε «με πόνο» και προέχει «ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει τη μάχη αυτές τις επόμενες μέρες, τη μάχη για τα ψηφοδέλτια των αυτοδιοικητικών εκλογών, ώστε σε αυτές τις εκλογές να εκφραστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη και η απαίτηση των πολιτών για τη βελτίωση της ζωής τους».

Αλήθεια, τι ειπώθηκε στη συνάντηση Φίλη και Κασσελάκη; Φάνηκε τόσο… πειστικός στον κ. Φίλη ο «Μεσσίας» του Instagram ή απλώς οι προσωπικές τακτικές πήραν τη θέση της πολιτικής αρχών και αξιών;