Το άγγελμα του θανάτου του Θεόδωρου Πάγκαλου αποτέλεσε αφορμή για να θυμηθούν οι Ελληνες μια μαύρη περίοδο της Ιστορίας μας, την οκταετία Σημίτη, στην οποία ο θανών πρωταγωνίστησε. Τότε τέθηκαν οι βάσεις της ηθικής, κοινωνικής και οικονομικής χρεοκοπίας που βιώνουμε σήμερα.
Με Σημίτη πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών τον Θεόδωρο Πάγκαλο η πατρίδα εξευτελίστηκε ανεπανόρθωτα με το όνειδος των Ιμίων, στο οποίο ο Πάγκαλος είχε προτείνει ως δικαιολογία της προδοτικής υποστολής της σημαίας από εθνικό έδαφος «να πούμε ότι την πήρε ο αέρας» – κι αυτό, την ίδια ώρα που η πατρίδα είχε χάσει τρία παλικάρια (Π. Βλαχάκος, Ε. Γιαλοψός, Χ. Καραθανάσης), τα οποία «έπεσαν» την ώρα εκτέλεσης του καθήκοντός τους.
Επί Σημίτη και με υπουργό Εξωτερικών τον Θεόδωρο Πάγκαλο, η Ελλάδα χρεώθηκε το ανοσιούργημα της παράδοσης φίλου και συμμάχου στα νύχια του προαιώνιου εχθρού. Η υπόθεση Οτσαλάν φέρει έντονη τη δυσωδία των χειρισμών Παγκάλου.
Ο Θόδωρος Πάγκαλος επιβραβεύθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου για την πολιτική δράση του. Ο μοιραίος για την πατρίδα πρωθυπουργός έχρισε τον Πάγκαλο αντιπρόεδρο στην πρώτη και φαρμακερή μνημονιακή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ο Πάγκαλος το 2010, προσπαθώντας να καλύψει τα εγκλήματα του κόμματός του, προσπάθησε να κάνει τον λαό συνένοχο των αθλιοτήτων του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας το προσβλητικό για τους Ελληνες «τα φάγαμε όλοι μαζί». Ομως, η λέξη «όλοι» δεν αντιπροσωπεύει τίποτε άλλο παρά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κομματόσκυλα, πρασινοφρουρούς, που έπεσαν με τα μούτρα στο τσιμπούσι της εξουσίας και κατασπάραξαν το υστέρημα των πολλών.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος είναι νεκρός, όμως η παρακμή που εκείνος υπηρέτησε και λειτουργούσε ως εκπρόσωπός της υφίσταται ακόμα και επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου, αλλά και των διαφόρων «ελίτ». Γι’ αυτό πρέπει να υπενθυμίζονται οι πράξεις και οι παραλείψεις πολιτικών προσώπων, όπως ο εκδημήσας.
Τέλος, να σημειωθεί ότι η φράση «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας» δεν σημαίνει ότι παρεγράφησαν τα ανομήματά του, αλλά πως βρίσκεται σε έναν κόσμο στον οποίο δεν μπορεί πλέον να αμαρτήσει.
Τίποτε δεν παραγράφεται. Ουδέν λησμονείται.
Μ.Η.Τ. 232120