Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα στην Τουρκία με την επικράτηση του Ερντογάν ήταν αναμενόμενο. Αναμενόμενη είναι και η νέα εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη σε μερικές εβδομάδες στη χώρα μας μαζί με την επίτευξη μάλιστα εκτός απροόπτου και της αυτοδυναμίας.
Κατά τον τρόπο αυτό κλείνουν σχεδόν παράλληλα οι εκλογικοί κύκλοι στις δύο χώρες. Και το ζητούμενο είναι εκτός από τις εξελίξεις στο εσωτερικό καθεμιάς πώς θα διαμορφωθούν από εδώ και πέρα οι σχέσεις των δύο πλευρών σε διπλωματικό και όχι μόνο επίπεδο.
Σε όλη τη διάρκεια των προεκλογικών εβδομάδων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία επικρατούσε μία σχετική νηνεμία στην οποία έπαιξαν ρόλο αφενός οι φονικοί σεισμοί στη γείτονα και αφετέρου η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών στη χώρα μας. Δεν έλειψαν βεβαίως από τουρκικής πλευράς και κάποιες προκλητικές εξάρσεις όλο αυτό το διάστημα, οι οποίες άλλωστε ήταν «χρήσιμες» για να μας θυμίζουν την εύστοχη λαϊκή ρήση «ο λύκος την τρίχα αλλάζει, το χούι δεν το αλλάζει».
Η ώρα των ψευδαισθήσεων και των προεκλογικών διαλειμμάτων τελειώνει επομένως κάπου εδώ. Στην Ελλάδα βεβαίως από την περασμένη εβδομάδα έχει αναλάβει η υπηρεσιακή κυβέρνηση και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε -ελπίζοντας να μη συμβεί τίποτα- πώς θα κυλήσουν οι επόμενες τέσσερις εβδομάδες μέχρι να αποκτήσει και η Αθήνα τη δική της κανονική κυβέρνηση.
Ομως σε κάθε περίπτωση τα ζητήματα και οι εκκρεμότητες είναι μπροστά. Δεν είναι καν κοινό μυστικό εδώ και πολύ καιρό, αλλά οδυνηρή αλήθεια ότι επωάζονται «λύσεις» στα Ελληνοτουρκικά οι οποίες κινούνται πολύ μακριά από την εθνική στρατηγική που έχουν χαράξει και εφαρμόσει όλες οι κυβερνήσεις μετά τη Μεταπολίτευση.
Το γεγονός βέβαια ότι η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης κατήγαγαν εκλογικό θρίαμβο τον οποίο αναμένεται να επαναλάβουν δεν τους προσφέρει κανένα άλλοθι και καμία νομιμοποίηση για να βγουν εκτός αυτής της πάγιας εθνικής στρατηγικής και να θέσουν υπό αμφισβήτηση ή και ακρωτηριασμό εθνικά μας συμφέροντα και δικαιώματα.
Τούτο ασφαλώς πρέπει να έχουν υπόψη τους και οι Ελληνες πολίτες πηγαίνοντας προς τις δεύτερες κάλπες. Κι αν τα μέτρα και τα σταθμά της 21ης Μαΐου ήταν τέτοια που έδωσαν προτεραιότητα σε ζητήματα οικονομίας, καθημερινότητας κ.λπ., η 25η Ιουνίου είναι μπροστά μας για να μην… ξεχάσουμε κι εμείς ότι «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».