Είναι διαφορετικό πράγμα να δώσει ο λαός μια δεύτερη ευκαιρία σε κάποιο πρόσωπο ή κόμμα από το να λησμονήσει όσα έχει διαπράξει. Αυτό σημειώνεται επειδή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, στη δήλωσή του για το εκλογικό αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων είπε: «Είμαστε η δημοκρατική παράταξη των αρχών, των αξιών, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου». Είναι αντικείμενο εκτεταμένης συζήτησης αν ισχύουν όλα τα θετικά που ισχυρίζεται ο κ. Ανδρουλάκης ότι χαρακτηρίζουν το κόμμα του.
Το σίγουρο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ άλλαξε ονομασία και ΑΦΜ για να γλιτώσει από τα χρέη του στις τράπεζες. Είναι επίσης βέβαιο ότι στο ΠΑΣΟΚ χρεώνονται το όνειδος των Ιμίων, η παράδοση Οτσαλάν στους Τούρκους, το κράτος των πρασινοφρουρών και τα χρυσοπληρωμένα ολυμπιακά έργα, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και η συμφωνία της Μαδρίτης, οι μίζες στα εξοπλιστικά και οι υπουργοί του που κατέληξαν στη φυλακή.
Το ΠΑΣΟΚ άφησε τη σφραγίδα του στην κατάργηση του πολυτονικού συστήματος γραφής και στη ραγδαία υποβάθμιση του πνευματικού επιπέδου του λαού μας. Το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για την καλλιέργεια της ιδέας ότι δημόσιοι λειτουργοί μπορεί να κάνουν «δωράκια στους εαυτούς τους» αλλά και για το κλειδαμπάρωμα της Ελλάδας στο μνημονιακό κάτεργο.
Στην ίδια δήλωση ο κ. Ανδρουλάκης είπε για τα κεντρικά γραφεία του κόμματός του ότι «από αυτά τα ιστορικά γραφεία ξαναπιάνουμε το νήμα της Ιστορίας».
Ισως αυτή η δήλωση να μη χρειαζόταν. Το νήμα της Ιστορίας δεν κόβεται ούτε εξαφανίζεται. Απλώνεται όσο υπάρχουμε και δρούμε.
Είναι αυτονόητο ότι η σχετικά αυξημένη εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 21ης Μαΐου δεν παραγράφει τις χρηματικές, πολιτικές και ιστορικές οφειλές του κόμματος.
Στον κ. Ανδρουλάκη και στα νέα και άφθαρτα στελέχη με τα οποία έχει στελεχώσει το κόμμα του οι εκλογείς αναγνώρισαν κάποιες αρετές και προθέσεις.
Όμως ό,τι έχει γραφτεί για (και από) το κόμμα των Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη δεν μπορεί να… ξεγραφτεί.
Μ.Η.Τ. 232120