Κάθε χρόνο, η 8η Μαΐου εορτάζεται από τις ευρωπαϊκές χώρες ως Ημέρα της Νίκης κόντρα στις δυνάμεις του Αξονα. Η Ρωσία και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης τη γιορτάζουν στις 9 Μαΐου. Οι ημέρες της νίκης είναι και ημέρες μνήμης. Οσα συνέβησαν στη διάρκεια του πολέμου, αλλά και στην περίοδο που προηγήθηκε αυτού δεν μπορούν και δεν πρέπει να λησμονηθούν από τους λαούς.
Δεν επιτρέπεται να ξεχαστούν οι εκτελέσεις, οι βάναυσες διακρίσεις σε βάρος εθνοτήτων, μειονοτήτων και κοινωνικών ομάδων, η στέρηση της ελευθερίας έκφρασης γνώμης, η ποινικοποίηση της διαφορετικής ιδεολογίας, το Ολοκαύτωμα και οι εθνοκτονικές πρακτικές του Αξονα, καθώς και η αδιάκοπη καταπίεση όλων των λαών που βρέθηκαν υπό γερμανική, ιταλική ή βουλγαρική κατοχή.
Η χώρα μας υπέστη τεράστιας κλίμακας καταστροφές, που ξεκινούν από τη μείωση του πληθυσμού λόγω των κακουχιών, των εκτελέσεων και της πείνας, και καταλήγουν στη διάλυση των υποδομών της χώρας, στο πλιατσικολόγημα του πλούτου της κυρίως από τους Γερμανούς και στην προετοιμασία του εδάφους για το ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου.
Η Ελλάδα όχι μόνο πρέπει να συμμετέχει στους εορτασμούς για την Ημέρα της Νίκης, αλλά να πρωταγωνιστεί και να τιμά έμπρακτα τα παιδιά της, που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα της ελευθερίας, καθώς και τα αθώα θύματα της κατοχικής περιόδου. Οι εορτασμοί δεν έχουν νόημα αν δεν συνοδεύονται από πολιτικό, κοινωνικό και διπλωματικό αγώνα για τη δικαίωση των θυσιών της πατρίδας μας.
Οι βασικοί στόχοι προς επίτευξη είναι η διατήρηση της ιστορικής μνήμης με την ενίσχυση της διδασκαλίας της κατοχικής περιόδου και των εγκλημάτων που διέπραξαν οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι σε βάρος μας, καθώς και η διεκδίκηση της εξόφλησης του αναγκαστικού δανείου και των πολεμικών επανορθώσεων από τους Γερμανούς.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη άφησε τέσσερα χρόνια να περάσουν χωρίς να έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό για αυτά τα ζητήματα.