Ο Παύλος Πολάκης είναι «αψύς» εκ του ασφαλούς και αφήνει το στιλ του να γίνει ακόμα και χυδαίο, αλλά μόνο εκεί που τον παίρνει. Πιο… ψηλά δεν τολμά να κοιτάξει ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει οποιοσδήποτε εξετάσει το περιεχόμενο των λόγων του και την ουσία των πράξεων του κ. Πολάκη.
Με την πρόσφατη παρέμβασή του στα δημόσια πράγματα, η οποία τον οδήγησε στην ουσιαστική διάρρηξη των σχέσεών του με το κόμμα του, ο Παύλος Πολάκης άσκησε ανούσια κριτική σε πρόσωπα και καταστάσεις, με τόσο άθλιο τρόπο, ώστε κατέληξε να εξυπηρετεί το πρόβλημα και όχι τη λύση του. Ο Πολάκης, ουσιαστικά, μαγάρισε τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε.
Φυσικά και υπάρχει πρόβλημα με τα ΜΜΕ στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορεί να λυθεί με τρομοκρατικού τύπου στοχοποιήσεις δημοσιογράφων. Το πρόβλημα είναι οι ιδιοκτησίες των ΜΜΕ, οι αδιαφανείς συναλλαγές και προελεύσεις των κεφαλαίων ορισμένων εξ αυτών και οι… ανάρμοστες σχέσεις που έχουν με την εξουσία. Συνεπώς, η διαδικτυακή ανάρτηση του Παύλου Πολάκη με τις φωτογραφίες δημοσιογράφων, που παραπέμπουν σε καταζητούμενους του Φαρ Ουέστ, συντηρεί και αναπαράγει τη νοσηρή κατάσταση, αντί να συμβάλλει στην εξυγίανσή της.
Ο κ. Πολάκης δεν τόλμησε να κάνει μνεία σε δισεκατομμυριούχους ιδιοκτήτες ΜΜΕ και τους εξ απορρήτων τους, που ασκούν διευθυντικά καθήκοντα στους ομίλους τους. Δεν πρότεινε λύσεις για τον ουσιαστικό έλεγχο των οικονομικών δοσοληψιών τους – κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Το ίδιο επιδερμική και ταυτόχρονα μαύρη και αντιδημοκρατική ήταν η προσέγγισή του στον χώρο της Δικαιοσύνης.
Η πρόσφατη ελληνική Ιστορία αλλά και η διεθνής εμπειρία έχουν αποδείξει ότι οι πάσης φύσεως και αποχρώσεως «πολακισμοί» αποπροσανατολίζουν και επιδεινώνουν τις ήδη προβληματικές καταστάσεις.
Τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα λύνονται με ουσιαστικές παρεμβάσεις από πρόσωπα και συλλογικότητες που έχουν και τη θέληση και τη συγκρότηση για να προσφέρουν λύσεις, όχι από εν εξάλλω ευρισκομένους πολιτικάντηδες.
Μ.Η.Τ. 232120