Οι φωτογραφίες που διένειμε στα ΜΜΕ η βελγική αστυνομία με τα μετρητά που βρέθηκαν στην κατοχή της Εύας Καϊλή, του πατέρα της και στην οικία του πρώην ευρωβουλευτή Πιερ Αντόνιο Παντσέρι είναι ένα θλιβερό θέαμα. Δείχνει την κατάντια στην οποία μπορεί να φτάσουν ευκατάστατοι άνθρωποι, που έπεσαν θύματα της κακής ανατροφής τους, της αδυναμίας τους να αντισταθούν στις προκλήσεις των αξιωμάτων που -κακώς- έχουν και της βουλιμίας για περισσότερα υλικά αγαθά.
Από την άλλη πλευρά, το ίδιο θέαμα στέλνει πολλά θετικά μηνύματα στην κοινωνία. Τα σημαντικότερα είναι πως το έγκλημα δεν αποδίδει, η παράβαση της νομοθεσίας μπορεί να αφαιρέσει σε μια στιγμή όλα τα παρανόμως κτηθέντα και η τσιμπίδα του νόμου μπορεί να πιάσει ακόμα και «μεγάλα ψάρια».
Ωστόσο, τα μετρητά είναι, ίσως, ο πιο παρωχημένος τρόπος λαδώματος. Η τελευταία λέξη στη μόδα της παραβατικότητας είναι τα κρυπτονομίσματα, οι πολύτιμοι λίθοι και τα έργα τέχνης. Οι μαφιόζοι, οι ληστές, οι έμποροι ναρκωτικών, οι πολιτικοί που λαμβάνουν δωροδοκίες συνηθίζουν να ρευστοποιούν τα κλοπιμαία και τα αγαθά που κακώς κατέχουν και να τα μετατρέπουν σε ψηφιακές αξίες, σε διαμάντια, γλυπτά, πίνακες ζωγραφικής κ.ά. Ολα τούτα είναι δύσκολο να εντοπιστούν και να αποδειχθεί πως αποτελούν προϊόντα εγκλήματος.
Η εξυγίανση της πολιτικής ζωής και στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν περνά μόνο από τη βελτίωση της παιδείας αλλά και από την καταστολή και την αποτροπή της συγκέντρωσης παρανόμως κτηθέντων περιουσιακών στοιχείων. Σε όλους όσοι πολιτεύονται δεν πρέπει να επιτρέπεται να έχουν στην κατοχή τους κρυπτονομίσματα ή τραπεζικές θυρίδες, όπου μπορούν να… παραχωθούν διάφορα πανάκριβα αντικείμενα. Οι Αρχές σε όλες τις χώρες γνωρίζουν όλα τα τερτίπια της φύλαξης των «θησαυρών» των εγκληματιών. Οι κυβερνήσεις μπορούν ανά πάσα στιγμή να ψηφίσουν νόμους και να ορίσουν διαδικασίες που θα δυσκολεύουν πολύ τη διακίνηση του μαύρου και του βρόμικου χρήματος.
Το ζήτημα είναι να υπάρξει και πολιτική βούληση για να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.