Οι υποκλοπές λειτουργούν σε βάρος της χώρας, των θεσμών, του λαού και της παράταξης. Η πολυεπίπεδη κρίση, που σοβεί εδώ και χρόνια στην πολιτική ζωή του τόπου, εκδηλώνεται τώρα. Οι εξελίξεις επιταχύνονται και λόγω του σκανδάλου των… συνακροάσεων.
Στη Νέα Δημοκρατία, το κόμμα που μέχρι πρότινος εξέφραζε αυθεντικά τους ψηφοφόρους, τους φίλους, την Ιστορία και την ιδεολογία της παράταξης, δεν αξίζει αυτή η εικόνα. Στον δημόσιο διάλογο, είτε διεξάγεται στη Βουλή είτε στα ΜΜΕ, βλέπουμε από τη μια μεριά διάφορους κυβερνητικούς να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα πέφτοντας διαρκώς σε αντιφάσεις και, από την άλλη, διαπιστώνεται η… ηχηρή απουσία των περισσότερων σημαινόντων στελεχών του κόμματος και της κυβέρνησης. Η σιωπή των κομματικών και κυβερνητικών στελεχών ερμηνεύεται από την κοινωνία με βάση την κοινή λογική. Δηλαδή, θεωρείται (δικαίως) ότι όλοι όσοι γνωρίζουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο βασικός πρωταγωνιστής του σκανδάλου σιωπούν διότι δεν επιθυμούν να υπερασπιστούν μια μη υπερασπίσιμη θέση.
Όμως, η ένοχη σιωπή βλάπτει την πατρίδα και την παράταξη. Όσοι γνωρίζουν την αλήθεια ή έχουν την αίσθηση πως βρίσκονται κοντά σε αυτήν δεν σιωπούν. Μιλούν για το σωστό και το δίκαιο, αδιαφορώντας για προσωπικά και κομματικά οφέλη. Ούτως ή άλλως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και κάποια στιγμή η αλήθεια θα έρθει στο φως. Γι’ αυτόν τον λόγο, όσα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας θεωρούν ότι δεν εκφράζονται από την αδιαφάνεια, τα μισόλογα και την εικόνα μιας εξουσίας που κινείται πέραν και εκτός των συνταγματικών αρμοδιοτήτων της και παρακολουθεί τους πολίτες πρέπει να εκφράσουν ανοιχτά αυτό που πιστεύουν και νιώθουν.
Κι αν δυσκολεύονται να θυμηθούν ποια είναι η υποχρέωσή τους απέναντι στην πατρίδα, στον λαό και στο πολίτευμα, ας ξαναδιαβάσουν την ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δημοσιοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1974 και έλεγε στους Ελληνες: «Το μέγα θέμα της εποχής μας είναι η δημοκρατία. Όλοι μιλούν περί δημοκρατίας, ολίγοι όμως την καταλαβαίνουν˙ και ολιγότεροι έχουν τη θέληση και την ικανότητα να την εφαρμόζουν. […] Αυτό το θαυμάσιο και ευαίσθητο πολίτευμα είναι δύσκολο στην εφαρμογή του. Και προϋποθέτει ειδικές συνθήκες, χωρίς τις οποίες δεν ημπορεί να ανθίσει και να καρποφορήσει. […] Κίνδυνοι υπάρχουν πάντοτε. Και θα απαιτηθή η επαγρύπνησις, αλλά και η συσπείρωσις του λαού σε ισχυρούς πολιτικούς σχηματισμούς, ικανούς να προστατεύσουν τη δημοκρατία όχι μόνον από τον κομμουνισμό και φασισμό, αλλά και από τα αίτια που προκάλεσαν στο παρελθόν την πτώση της».
Ο μοναδικός τρόπος να μην ξαναβρεθεί η πατρίδα μας σε δύσκολη θέση και να μην αμφισβητείται στην πράξη το πολίτευμα είναι όσοι γνωρίζουν την αλήθεια να την πουν. Χωρίς φόβο…