Οι Γερμανοί προσπαθούν να αποκομίζουν κέρδη από τρίτες χώρες με δόλο και με βία, αλλά αυτά τα κέρδη συνηθίζει να τους τα αφαιρεί στο πολλαπλάσιο η Ιστορία. Η Ιστορία αυτής της χώρας φυσικά και επηρεάζεται από τα αποτελέσματα των επιλογών της ηγεσίας της, αλλά καθορίζεται, κυρίως, από τις… έξεις αυτού του έθνους, που του έχουν γίνει δευτέρα φύση.
Η Ιστορία, λοιπόν, μας υπενθυμίζει ότι σαν σήμερα το 1954 ολοκληρώθηκαν οι διασκέψεις του Λονδίνου και του Παρισιού, οι εργασίες των οποίων αφορούσαν κυρίως τον ακριβή προσδιορισμό του καθεστώτος της Δυτικής Γερμανίας. Οι διασκέψεις κατέληξαν στην υπογραφή των Συμφωνιών του Παρισιού. Εκεί αναφερόταν ρητά ότι τερματιζόταν η κατοχή της Δυτικής Γερμανίας από τις συμμαχικές δυνάμεις, αναγνωριζόταν κάποιο δικαίωμα εθνικής κυριαρχίας στη Δυτική Γερμανία και επιτρεπόταν η ένταξή της στο ΝΑΤΟ.
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε στην υπογραφή των Συμφωνιών του Παρισιού. Για το θέμα που την ενδιέφερε άμεσα, αλλά και συνεχίζει να την ενδιαφέρει, αναφερόταν στο τελικό κείμενο ότι «θα αποτελούσε αντικείμενο διευθέτησης στη Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Γερμανίας και των πρώην εχθρών της ή σε άλλες συμφωνίες που θα υπογραφούν νωρίτερα και θα ασχολούνται με το ίδιο θέμα».
Με αυτή τη διατύπωση οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία έκλειναν το μάτι στους Δυτικογερμανούς με μια βουβή, αλλά ισχυρή υπόσχεση ότι -για την ώρα- δεν θα διεκδικούσαν αποζημιώσεις για όσα τερατώδη διέπραξαν οι Γερμανοί σε βάρος τους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, ακόμα και έτσι οι αξιώσεις άλλων χωρών, όπως η Ελλάδα, έμεναν ανοιχτές και απαράγραπτες.
Οι Γερμανοί του δυτικού τμήματος, γνωρίζοντας τους ανοιχτούς λογαριασμούς, άρχισαν ξανά να υπεκφεύγουν και να αναβάλλουν την αναπόφευκτη εξόφληση των οφειλών τους λέγοντας ότι η ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας θα γινόταν με την επανένωση της Γερμανίας. Κι αυτή έγινε εφικτή (με την ανοχή και της Ελλάδας) και οι Γερμανοί συνεχίζουν να ισχυρίζονται ότι οι οφειλές τους είναι μόνο… ηθικές -λες και υπάρχει κάτι λιγότερο ανήθικο από την άθλια συμπεριφορά αυτού του κράτους, που στην πρώτη ευκαιρία δαχτυλόδειχνε τους Ελληνες για το εξωτερικό χρέος του κράτους που οι ίδιοι διέλυσαν και χειραγώγησαν, κατηγορώντας μας συλλήβδην «τεμπέληδες» και «απατεώνες».
Οι Γερμανοί γνωρίζουν τα αδύνατα σημεία του κρατικού οικοδομήματος που έφτιαξαν εκμεταλλευόμενοι την ανοχή των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτά, όμως, τα γνωρίζουν και όλοι οι υπόλοιποι -μεταξύ αυτών και οι Ελληνες-, που θα επιδιώξουν, και κάποια στιγμή θα το καταφέρουν, να οδηγήσουν τους αλαζόνες Γερμανούς πολιτικούς ηγέτες στο… γκισέ για την εξόφληση του τεράστιου χρέους που έχουν δημιουργήσει προσπαθώντας να κατακτήσουν τον κόσμο.
Μ.Η.Τ. 232120