Η δημοκρατία ενοχλεί την Ε.Ε.

Οι ιταλικές εκλογές αποτελούν ένα εξαιρετικό μάθημα πολιτικής και επικοινωνίας. Αξίζει να συγκρατήσουμε ένα από τα διδάγματα αυτής της διαδικασίας: Οι «αρχές και αξίες» για τις οποίες συχνά κάνουν λόγο οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. δεν είναι η δημοκρατία, η ισονομία, η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της Ενωσης. «Αρχές και αξίες» της Ε.Ε. είναι ό,τι ωφελεί τη Γερμανία. Αυτό μπορεί να συμπεράνει κάποιος από τη συμπεριφορά όχι μόνο των βολεμένων μανδαρίνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά από τις πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται και σε επίπεδο συνόδων κορυφής και -κυρίως- από την Κομισιόν.

Η δημοκρατία ενοχλεί όλους όσοι την επικαλούνται αδιάκοπα στη γηραιά ήπειρο, ειδικά αν οι λαοί τολμούν να εκφράσουν διαφορετική γνώμη από το διευθυντήριο της Ε.Ε. Δεν είναι τυχαία ούτε «προσωπικές απόψεις» όσα δήλωσε για τις ιταλικές εκλογές η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: «Θα δούμε πώς θα πάνε τελικά οι εκλογές στην Ιταλία. Είχαμε εκλογές και στη Σουηδία. Η προσέγγισή μου στο όλο θέμα είναι: Θα συνεργαστούμε με κάθε δημοκρατική κυβέρνηση, η οποία θα θελήσει να συνεργαστεί μαζί μας. Θα δούμε, αν τα πράγματα οδεύσουν προς μια δύσκολη κατάσταση -μίλησα με τον ίδιο τρόπο για την Πολωνία και την Ουγγαρία-, έχουμε τα αναγκαία εργαλεία».

Με τον όρο «αναγκαία εργαλεία» η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εννοεί οικονομικό στρίμωγμα, προσπάθεια πολιτικής απομόνωσης των «αποσυνάγωγων» κομματικών σχηματισμών, ανακοινώσεις εναντίον της «απείθαρχης» χώρας και ενεργή συμμετοχή σε ανοιχτή υπονόμευση της συνοχής των κυβερνήσεων που αψηφούν τις βουλές της Κομισιόν, δηλαδή της Γερμανίας και δευτερευόντως της Γαλλίας.

Οι διατυπώσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τις ιταλικές εκλογές στην περίπτωση της Ελλάδας έγιναν πράξεις, οι οποίες μας κόστισαν πολύ και συνεχίζουμε ακόμη να καταβάλλουμε μεγάλο κόστος στον βωμό της γερμανικής τιμωρητικής πολιτικής.

Δεν άρεσε στην Ε.Ε. η άποψη της κοινής γνώμης για τα Μνημόνια και δυσαρεστήθηκε σε βαθμό υστερίας με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015. Γι’ αυτό και χρησιμοποιήθηκαν τα «εργαλεία» της Ε.Ε.

Ας τα θυμόμαστε αυτά…