Τα ευρωπαϊκά συμφέροντα δεν συμβαδίζουν πάντοτε με τα αμερικανικά. Πολύ συχνά, σε ιδιαίτερα σημαντικές περιπτώσεις, η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ έχουν αντιδιαμετρικά αντίθετα συμφέροντα και καθεμία από τις δύο μεγάλες δυνάμεις πρέπει να σταθεί εμπόδιο στις επιδιώξεις της άλλης για να ισχυροποιήσει τη θέση της στη διεθνή σκακιέρα.
Τα παραπάνω έχουν αποδειχθεί ορθά πολλές φορές στη σύγχρονη Ιστορία. Μια από τις περιπτώσεις της σύγκρουσης συμφερόντων Ε.Ε. και ΗΠΑ είναι ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed. Οπως φάνηκε από τις εξελίξεις, η ολοκλήρωση αυτού του έργου δεν θα ήταν κάτι θετικό μόνο για την Ελλάδα αλλά σωτήριο για ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία τον χειμώνα κινδυνεύει να μπει στην «κατάψυξη» λόγω της διακοπής της παροχής φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
Η επιλογή της επιτάχυνσης της ολοκλήρωσης αυτού του έργου ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει για το σύνολο της περιοχής. Ωστόσο, οι Αμερικανοί, εναρμονιζόμενοι σε έναν βαθμό με τις τουρκικές επιδιώξεις, ανακοίνωσαν μονομερώς (λες και τους έπεφτε λόγος ή θα αναλάμβαναν τα κόστη της κατασκευής) ότι ο EastMed δεν έπρεπε να γίνει επειδή θα ήταν ασύμφορος και τους φάνταζε… ακριβή η τιμή για το φυσικό αέριο που θα προμηθευόταν η Ευρώπη από τον αγωγό. Την ανακοίνωση, μάλιστα, έκανε με κατηγορηματικό τρόπο ο δήθεν φιλέλλην πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζ. Πάιατ.
Ο αγωγός έμεινε στα χαρτιά και η Ρωσία, ανοιγοκλείνοντας τους διακόπτες, εκβιάζει την Ευρωπαϊκή Ενωση. Γι’ αυτό ο αγωγός EastMed πρέπει να γίνει και μάλιστα το ταχύτερο δυνατό. Όμως, για την κατασκευή του πρέπει να ακολουθηθεί η εθνικά ενδεδειγμένη οδός και να μην επικρατήσει πνεύμα ενδοτικότητας, όπου κάποια ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δεχτεί έστω και μέρος των τουρκικών αξιώσεων και νομιμοποιήσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να γίνονται τα πράγματα: ο σωστός. Τον σωστό τρόπο τον γνωρίζουν οι πολιτικές ηγεσίες. Μένει να αποδειχθεί ότι διαθέτουν και τη βούληση.
Μ.Η.Τ. 232120