Όσο περνούν οι ημέρες τόσο πιο «παγωμένο» είναι -αν και βρισκόμαστε σχεδόν στα μέσα Αυγούστου- το πολιτικό κλίμα, εξαιτίας των αποκαλύψεων για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις. Γίνεται μάλιστα φανερό ότι βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή μιας μακράς διαδικασίας, η οποία προβλέπεται εξαιρετικά επώδυνη για την κυβέρνηση, και ειδικά για την ηγεσία της.
Οι ελπίδες που είχαν εκφραστεί αρχικά ότι, κατά τα… ειωθότα και με τη «βοήθεια» των συστημικών ΜΜΕ, μετά τα πρώτα 24ωρα της αναταραχής και του θορύβου το θέμα θα υποβαθμιστεί, διαψεύδονται παταγωδώς. Διαρκώς νέα στοιχεία έρχονται στο φως και καινούργια ερωτήματα ζητούν απαντήσεις. Υστερα μάλιστα από το προχθεσινό διάγγελμα-παρωδία του κ. Μητσοτάκη τα κενά και οι γκρίζες ζώνες της υπόθεσης έχουν γίνει ακόμη μεγαλύτερα.
Η αυγουστιάτικη «παγωμάρα» δεν περιορίζεται στους βουλευτές και στα στελέχη της Ν.Δ., που παρακολουθούν τις φαιδρότητες του (αείποτε προεδρικού) Αδωνη Γεωργιάδη και εξοργίζονται περισσότερο. «Παγωμένη» είναι και η βάση της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης, η οποία έχει κυριολεκτικά σαστίσει. Δεν ξέρει ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα. Δεν γνωρίζει ποιον να πιστέψει και ποιον όχι. Και, πάντως, τα επιχειρήματα του τύπου «παρακολουθήσεις πάντοτε γίνονταν», που εκστομίζονται, μόνο πρόσθετη ζημιά προκαλούν. Είναι ξεπερασμένα, ανούσια και εν τέλει επικίνδυνα.
Το σκηνικό αυτή τη στιγμή θυμίζει κινούμενη άμμο, η οποία είναι βέβαιο ότι όσο κυλά ο καιρός θα «καταβροχθίζει» ολοένα περισσότερο ό,τι βρίσκεται στην επιφάνειά της. Η συγκυρία που διανύει όμως η χώρα, σε όλα τα επίπεδα, δεν επιτρέπει τέτοιες… πολυτέλειες. Ο διεθνής περίγυρος στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία είναι από μόνος του τέτοιος, που από το φθινόπωρο θα φέρει κι άλλα βαριά σύννεφα, ειδικά σε χώρες όπως η δική μας. Την ίδια ώρα, οι προκλήσεις στα εθνικά μας θέματα διαρκώς μεγαλώνουν, ενώ στο εσωτερικό η οικονομική και η κοινωνική κατάσταση -όσο κι αν οι αριθμοί… ευημερούν- κάθε άλλο παρά ευχάριστες προοιωνίζονται.
Είναι επομένως εθνική, πρώτα απ’ όλα, αναγκαιότητα να εκκαθαριστεί άμεσα το τοπίο με τις απαραίτητες -όσο και γενναίες- πρωτοβουλίες. Τα κομματικά και τα προσωπικά συμφέροντα ας μπουν, επιτέλους, σε δεύτερη μοίρα.