Το Συμβούλιο της Επικρατείας έλαβε μια ιστορική απόφαση, που δεν αφορά μόνο ένα πρόσωπο που ζήτησε το δίκιο του από το ανάλγητο κράτος αλλά και όλους τους Ελληνες. Το ΣτΕ έκρινε ότι το Δημόσιο πρέπει να αποζημιώσει τη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη διότι δεν έπραξε το καθήκον του.
Το Δημόσιο άφησε τον Πακιστανό λαθρομετανάστη Αχμέτ Βακάς να κυκλοφορεί στην επικράτεια, αντί να τον απελάσει, κι εκείνος βίασε, τραυμάτισε βαρύτατα και άφησε ανάπηρη μια 15χρονη κοπέλα, τη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη.
Στη Δικαιοσύνη είχε προσφύγει η μητέρα της Μυρτώς και ζητούσε αποζημίωση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί αλλά και μηνιαία πρόσοδο ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες της κόρης της.
Το ΣτΕ απεφάνθη ότι «ο τραυματισμός αυτός δεν θα είχε προκληθεί, αν τα αρμόδια όργανα του Δημοσίου είχαν τηρήσει τη συμπεριφορά που επιβαλλόταν από τις παραβιασθείσες διατάξεις των ν. 3386/2005 και 3907/2011, οι οποίες έχουν τεθεί και για χάρη της προστασίας, μεταξύ άλλων, της ζωής, της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας, της τιμής και της γενετήσιας ελευθερίας όλων των προσώπων που βρίσκονται στη χώρα».
Σ’ αυτή την ιστορικής σημασίας απόφαση δικαιώνονται και τα χιλιάδες θύματα της εγκληματικότητας των λαθρομεταναστών, αφού, όπως επισημαίνεται, «υπάρχει γενικώς και αφηρημένως αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης αυτής παραλείψεως των οργάνων του Δημοσίου και της ζημίας (λ.χ. βλάβης του σώματος ή της υγείας ή θανατώσεως) τρίτου προσώπου, η οποία προκαλείται όταν ο παρανόμως εισελθών και διαμένων στην Ελλάδα υπήκοος τρίτης χώρας προσβάλλει απολύτως προστατευόμενο έννομο αγαθό».
Η αδιαφορία των κρατούντων έδωσε το ελεύθερο στα εγκληματικά στοιχεία που παραβίασαν τα ελληνικά σύνορα να λεηλατούν, να σκοτώνουν, να βιάζουν, να ατιμάζουν και να ληστεύουν τους Ελληνες. Εκείνοι που υπόσχονται καλύτερες ημέρες τηρούν την υπόσχεσή τους, όχι, όμως, απέναντι στους ψηφοφόρους τους, αλλά στις εισαγόμενες συμμορίες, που αντιμετωπίζουν τον ελληνικό λαό σαν θήραμα. Το Δημόσιο χρωστά μια ζωή στη Μυρτώ, κι αυτή η οφειλή επεκτείνεται και προς την ελληνική κοινωνία.