29 Μαΐου 1543. Μια ημέρα που σκεπάστηκε από το πυκνό σκοτάδι της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Η 29η Μαΐου κάθε έτους συνοδεύεται από το ασήκωτο βάρος της θλίψης για ό,τι χάθηκε αλλά και το αίσθημα της ευθύνης για όσα πρέπει να γίνουν.
Η ελληνική αυτοκρατορία με την υπερχιλιετή ιστορική διαδρομή κατελύθη εκείνη την αποφράδα ημέρα, που άλλαξε την πορεία του κόσμου προς το χειρότερο και αποτέλεσε ανασχετικό παράγοντα της εξέλιξης των ανθρώπινων κοινωνιών. Στα πεπραγμένα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του διάδοχου τουρκικού κράτους περιλαμβάνονται μαζικά εγκλήματα, όπως γενοκτονίες, σφαγές, λεηλασίες, πογκρόμ και πάσης φύσεως βαρβαρότητες.
Το 1453 έκλεισε ένα χρυσό κεφάλαιο του έπους της εθνικής μας Ιστορίας, αλλά ο δρόμος που χάραξε ο Ελληνισμός και στα χρόνια της αρχαιότητας και μετά την έλευση του Χριστού παραμένει ορθάνοιχτος. Αυτόν πρέπει να ακολουθήσουμε πιστά, χωρίς λοξοδρομήσεις, για να επαναπροσεγγίσουμε κάποτε το θαύμα της Βασιλεύουσας.
Ο λαός μας, για να ξαναβρεί τις δυνάμεις που αυτήν τη στιγμή φαίνεται να του λείπουν, πρέπει να κοιτάξει πολύ πίσω και πολύ μπροστά. Στο προχθές και στο μεθαύριο. Το πολύ πίσω, το προχθές, είναι η παράδοσή μας, η Ιστορία, οι αξίες, ο πολιτισμός μας και η γλώσσα μας. Δίχως ελληνική γλώσσα, που να στηρίζεται γερά πάνω στην αρχαιότητα και την αυτοκρατορική βυζαντινή περίοδο, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο από τη σημερινή κατήφεια και παρακμή. Η εισβολή των αμερικανικών εκφράσεων, τα «γκρίκλις» και η «δημοτικιά» της συμφοράς, που προέκυψε από τον πολιτικάντικο ξύλινο λόγο και την αγραμματοσύνη που επικρατεί σε παρακμιακά μεν, αλλά δημοφιλή ΜΜΕ, στον χώρο της διαφήμισης αλλά και του «πνεύματος» έχουν διαλύσει ό,τι πολυτιμότερο έχουμε: Τη γλωσσική ακεραιότητά μας.
Φυσικά, ο πόλεμος εναντίον της γλώσσας άρχισε από τη Βουλή με δύο ανθελληνικά νομοθετήματα: Αυτό της κατάργησης της καθαρεύουσας το 1978 και της κατάργησης του πολυτονικού συστήματος γραφής το 1982.
Πρέπει ο λαός μας να δώσει αγώνα για κάθε λέξη, για κάθε φράση, για κάθε εκφραστικό μέσο που διαθέτει η ελληνική γλώσσα. Δίχως να γνωρίζουμε καλά ελληνικά, δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σ’ ένα καλύτερο αύριο.
Επιπλέον, αφού στηριχτούμε καλά στις βάσεις μας και ισχυροποιήσουμε τα θεμέλιά μας, πρέπει να κοιτάξουμε στο μέλλον, στο μεθαύριο. Η Τουρκία αυτήν τη στιγμή διαθέτει τεχνολογικό προβάδισμα και το χάσμα που μας χωρίζει πρέπει να καλυφτεί άμεσα. Οι αγορές οπλικών συστημάτων είναι απαραίτητες, αλλά η ανάπτυξη κραταιάς ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και η εγχώρια παραγωγή προϊόντων τεχνολογίας αιχμής είναι μονόδρομος, αν θέλουμε το όραμα της Κωνσταντινούπολης να γίνει πραγματικότητα μια ημέρα, που θα είναι αποφράδα για τους εχθρούς του έθνους μας.
Μ.Η.Τ. 232120