Τετάρτη, 5 Μαΐου 2010. Το υποκατάστημα της τράπεζας Marfin στο Σύνταγμα τυλίγεται στις φλόγες έπειτα από ρίψη βομβών μολότοφ. Οι δολοφόνοι έβαλαν φωτιά στο κτίριο γνωρίζοντας ότι ήταν γεμάτο εργαζομένους.
Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ (32 ετών, έγκυος τεσσάρων μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης (36 ετών) και η Παρασκευή Ζούλια (35 ετών), τρεις νέοι και ένα αγέννητο μωρό, έπεσαν θύματα μιας τρομοκρατικής ομάδας, με άγνωστους εντολείς και αδιευκρίνιστα κίνητρα εν μέσω μνημονιακής καταιγίδας και αντιμνημονιακών διαδηλώσεων.
Από τότε έως σήμερα ουδείς έχει τιμωρηθεί γι’ αυτό το έγκλημα. Κάθε Μάιο οι αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις, αν είναι επικοινωνιακά στριμωγμένες από δυσάρεστα γεγονότα, από τη δημοσίευση δημοσκοπήσεων στις οποίες οι επιδόσεις τους εμφανίζονται πεσμένες ή από άλλες απρόβλεπτες καταστάσεις, θυμούνται τους τέσσερις δολοφονημένους της Marfin και υπόσχονται άνοιγμα ξανά του σχετικού με την υπόθεση φακέλου. Οι δε υπουργοί Προστασίας του Πολίτη διαχέουν στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ την είδηση ότι εκείνοι «προσωπικά» έδωσαν την εντολή στους υφισταμένους τους να ξανακοιτάξουν όσα έχουν βρει, μην τυχόν και εντοπίσουν στοιχεία που θα οδηγήσουν στην εξιχνίαση του εγκλήματος.
Στα προαναφερθέντα λεκτικά πυροτεχνήματα κατέφυγε κι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με μια σειρά από υπουργούς και λοιπά στελέχη να αναρτούν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης μηνύματα για τη… συμπαράστασή τους στο δράμα των οικογενειών που μαυροντύθηκαν εξαιτίας του εγκλήματος που διεπράχθη στις 5 Μαΐου 2010 στο κέντρο της Αθήνας.
Οι υπουργοί και άλλα κυβερνητικά στελέχη ακόμη μία φορά κάνουν τους σχολιαστές και «εύχονται» τη σύλληψη των δραστών, λες και βρίσκονται στην αντιπολίτευση, λες και δεν έχουν αναλάβει την εξουσία ήδη από τον Ιούλιο του 2019.
Οι Έλληνες δεν ψηφίζουν πολιτικούς για να κάνουν αναρτήσεις στο διαδίκτυο, αλλά για να δρουν υπέρ της πατρίδας και του λαού. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη νομίζει ότι βρισκόμαστε ακόμα στην εποχή που με τα λόγια… χτίζουν ανώγια και κατώγια. Πλανάται.
Αν ήθελαν στ’ αλήθεια να οδηγήσουν τους δράστες στη Δικαιοσύνη, αυτό θα είχε συμβεί. Απλώς δεν νοιάζονται.
Μ.Η.Τ. 232120