Στον πόλεμο είναι ευκολότερο να συνάψουν ειρήνη τα αντιμαχόμενα μέρη παρά να αρχίσουν να λένε -έστω για βραχύ χρονικό διάστημα- την αλήθεια.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, μέχρι σήμερα έχουμε δει να μεταδίδονται πολλές ειδήσεις που φαντάζουν ακραίες ή ανεξήγητες και είναι δύσκολο να διαπιστωθεί ποια απ’ όλες ισχύει και σε ποιον βαθμό. Εχουμε ακούσει και διαβάσει ότι οι Ρώσοι ηττώνται, ότι είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά, ότι χρησιμοποιούν θερμοβαρικές βόμβες, ότι στοχεύουν κυρίως στον άμαχο πληθυσμό και σε νοσοκομεία, σχολεία και γηροκομεία, ότι την «πολλή και βρόμικη» δουλειά των Ρώσων βγάζουν οι Τσετσένοι ισλαμιστές και ότι περίπου το 50% του εκστρατευτικού σώματός τους έχει εξοντωθεί στις μάχες.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε ακούσει και διαβάσει για την Ουκρανία ότι οι στρατιώτες της λιποτακτούν μαζικά, ότι ο Ζελένσκι έχει ήδη διαφύγει από τη χώρα και κάνει τα διαγγέλματά του σε στούντιο με πολεμικό «φόντο», ότι οι Ουκρανοί υποδέχονται τους Ρώσους σαν ελευθερωτές και ένα σωρό -τέτοιου τύπου- «ειδήσεις» και «αποκλειστικές» πληροφορίες.
Αν έδινε κάποιος σημασία σε όλα τα παραπάνω ή θα έχανε τα λογικά του -μια και θα πίστευε αλληλοαναιρούμενες πληροφορίες- ή θα σχημάτιζε την εντύπωση ότι δεν αξίζει να ασχολείται με αυτή την υπόθεση. Αμφότερες οι συνέπειες της ευπιστίας στις πολεμικές ειδήσεις είναι ανεπιθύμητες. Αξίζει να ασχολείται κάποιος, αλλά πάντοτε κρατώντας «μικρό καλάθι» και αποφεύγοντας να ταυτίζεται με οποιαδήποτε πλευρά πλην εκείνης της πατρίδας του.
Η αλήθεια στον ρωσοουκρανικό πόλεμο είναι πως η Ελλάδα δεν λαμβάνει μέρος στις μάχες, αλλά μπορεί να βρεθεί στην πλευρά των ηττημένων αν η ηγεσία της δεν φροντίσει να εφαρμόσει συνετή πολιτική απέναντι σε αυτό το ζήτημα. Ηδη, οι «σύμμαχοί» μας Αμερικανοί έχουν αρχίσει τα παζάρια με τους Τούρκους. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «New York Times», οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να δώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-35 στην Τουρκία εάν η κυβέρνηση Ερντογάν στείλει τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400, τα οποία έχει προμηθευτεί, στην Ουκρανία.
Μ.Η.Τ. 232120