Η κατάσταση στην Ουκρανία μπορεί να μην «προσφέρει» σε τόσο μεγάλο βαθμό το αποτρόπαιο θέαμα των αδιάκοπων βομβαρδισμών και της ισοπέδωσης πόλεων, που παρακολουθήσαμε σε διάφορες επεμβάσεις των ΗΠΑ και άλλων δυτικών και μη δυνάμεων σε χώρες όπως η Σερβία, το Ιράκ, η Λιβύη και το Αφγανιστάν, αλλά τα αποτελέσματα αυτής της κρίσης έχουν ήδη γίνει αισθητά παγκοσμίως και είναι εξίσου οδυνηρά με όσα έζησε η ανθρωπότητα από τα τέλη του 20ού αιώνα και έπειτα.
Είναι αυτονόητο ότι πάνω και πριν απ’ όλα το πιο δυσβάσταχτο κόστος σε κάθε πόλεμο είναι εκείνο που «μετριέται» σε ανθρώπινες ζωές. Ο θάνατος αθώων ανθρώπων δεν μπορεί να συγκριθεί με κάτι άλλο ούτε να αποκατασταθεί – και στην Ουκρανία υπάρχουν απώλειες και, μάλιστα, πολλές.
Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί ότι παράπλευρες απώλειες στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο είναι μερικά δισεκατομμύρια άνθρωποι, που θα δυσκολευτούν να τα βγάλουν πέρα, θα φτωχοποιηθούν και μερικοί εξ αυτών θα λιμοκτονήσουν λόγω της έλλειψης πόρων για να αγοράσουν βασικά καταναλωτικά αγαθά. Η ενεργειακή κρίση που προκαλεί και η σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας αλλά και οι κυρώσεις που επιβάλλονται από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ρωσία πρόκειται να εκτοξεύσουν το κόστος ζωής παντού!
Οι πλούσιοι, φυσικά, δεν πρόκειται να βιώσουν κάποια δυσκολία στην καθημερινότητά τους. Δεν θα το παρατηρήσουν καν, αν διπλασιαστεί το κόστος για την αγορά άρτου – εκτός εάν εμπλέκονται επιχειρηματικά με αυτή τη δραστηριότητα. Οι φτωχοί και οι μικρομεσαίοι, όμως, θα κινδυνεύσουν με εξαθλίωση, περιθωριοποίηση και απόλυτη καταστροφή του τρόπου ζωής τους. Για να επανέλθουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση θα χρειαστεί να περάσει αρκετά μεγάλο διάστημα, κατά το οποίο ολόκληροι πληθυσμοί θα μείνουν εντελώς αβοήθητοι.
Φυσικά, από το σκηνικό του παραλογισμού και της απανθρωπιάς του πολέμου δεν λείπει και η Ελλάδα, η ηγεσία της οποίας έσπευσε να εμπλέξει τη χώρα σε μια αναμέτρηση από την οποία δεν έχει να κερδίσει κάτι άλλο παρά μόνο κινδύνους και προβλήματα.