Μία από τις πιο δυσοίωνες ειδήσεις που μάθαμε την περίοδο της ουκρανικής κρίσης είναι ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας. Ο καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς ανακοίνωσε τη δημιουργία ειδικού ταμείου 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του.
Σε ομιλία του στο γερμανικό Κοινοβούλιο είπε αυτά που συνηθίζουν να λένε καγκελάριοι της Γερμανίας πριν από την αναγγελία θηριωδών εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία όλοι γνωρίζουμε πού καταλήγουν: σε παγκόσμιους πολέμους και ολοκαυτώματα.
Συγκεκριμένα, ο κ. Σολτς είπε ότι «χρειαζόμαστε ισχυρές υπερσύγχρονες ένοπλες δυνάμεις. […] Το κάνουμε για τη δική μας ασφάλεια, όχι μόνο για να τηρήσουμε τον λόγο μας στους συμμάχους». Επιπλέον, θέλοντας να δικαιολογήσει την απόφασή του (η οποία σίγουρα δεν είναι προσωπική, αλλά απηχεί τις προθέσεις του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου που εκπροσωπεί), είπε ότι «το ερώτημα είναι αν μπορούμε να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να εμποδίσουμε τον Πούτιν να γυρίσει το ρολόι πίσω, στην εποχή των ηγεμόνων του 19ου αιώνα».
Το χρονικό άλμα που έκανε ο κ. Σολτς στην επιχειρηματολογία του είναι σκόπιμα μεγάλο και είναι αντιληπτό γιατί ένιωσε την ανάγκη να παραλείψει τον 20ό αιώνα και να αποδώσει στον Βλ. Πούτιν την πρόθεση να επιστρέψει την ανθρωπότητα στις ηγεμονίες του 19ου αιώνα. Ο 20ός αιώνας ήταν η χρονική περίοδος όπου η Γερμανία εξοπλιζόταν, ισχυροποιείτο και έπειτα άρχιζε τις κατακτητικές εξορμήσεις της. Τα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι φούρνοι του Αουσβιτς, το Λίντιτσε και το Δίστομο δεν ξεχνιούνται εύκολα…
Η Γερμανία με αυτήν την απόφαση φαίνεται να αψηφά επιδεικτικά και όσα είχαν αποφασιστεί για το μέλλον της από τις συμμαχικές δυνάμεις στη Διάσκεψη του Πότσνταμ το 1945, τα γνωστά σε όλους τέσσερα «Ds»: αποναζιστοποίηση (denazification), αφοπλισμός (disarmament), εκδημοκρατισμός (democratisation) και αποκέντρωση (decentralization).
Οι ισορροπίες δυνάμεων, όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, διαταράχτηκαν για τα καλά. Ανατέλλει ένας νέος, άγριος κόσμος, με μια Γερμανία οπλισμένη μέχρι τα δόντια και γεμάτη με χρήμα από τους λαούς που λεηλάτησε με το κόλπο του χρέους (όπως ο ελληνικός).
Ο Θεός να βάλει το χέρι Του…
Μ.Η.Τ. 232120