Ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας είναι ότι οι νέοι μας αλλά και οι μεγαλύτερες ηλικίες αναζητούν οδηγούς και πρότυπα ήθους, πατριωτισμού, ανιδιοτέλειας και γενναιότητας εκεί που σπανίζουν ή δεν υπάρχουν καν!
Τις τελευταίες ημέρες γίνεται ένας έντονος και στην ουσία του ατελέσφορος διάλογος σχετικά με τη διάψευση των προσδοκιών που είχαν ορισμένοι σε διάφορους τηλεοπτικούς αστέρες! Ο λόγος γίνεται για τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα», που μεταδίδεται από τον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, συντελεστής της οποίας εμπλέκεται στη γνωστή πλέον υπόθεση «εκδικητικού πορνό», δηλαδή της δημοσιοποίησης ιδιαίτερων στιγμών, δίχως την άδεια του ερωτικού συντρόφου, για λόγους εκδίκησης ή εξαιτίας δυσωδών διαστροφικών έξεων.
Παράδοξο δεν είναι ότι έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Αναμφίβολα είναι εξοργιστικό, προσβλητικό για την ανθρώπινη υπόσταση και συνιστά καταδικαστέα αντικοινωνική συμπεριφορά, καθώς και ποινικό αδίκημα. Όμως, δεν είναι πρωτοφανές. Ο κόσμος της εφήμερης δημοσιότητας -όπως κατεξοχήν είναι ο τηλεοπτικός- βρίθει συναφών περιστατικών, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το απογοητευτικό είναι ότι μερίδα της κοινωνίας ήταν πεπεισμένη ότι οι ηθικολογίες που ακούγονταν από τους συντελεστές αυτής της εκπομπής είχαν και ουσιαστικό περιεχόμενο και απηχούσαν προτάσεις οι οποίες ήταν πρώτα βιωμένες ως τρόπος ζωής και έπειτα απευθύνονταν στο κοινό. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο λάθος όλων. Να περιμένει κάποιος συμπεριφορές και καταστάσεις από εκεί που δεν πρόκειται να έρθουν. Η τηλεόραση, ο χώρος του θεάματος δεν προσφέρονται για υιοθέτηση προτύπων. Επιτελούν τον ρόλο της διασκέδασης και, πολύ σπανιότερα, της ψυχαγωγίας. Πρότυπα ήθους, μάρτυρες, ήρωες, οδηγοί ζωής δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να αναζητηθούν εκεί. Μπορεί μεν να υπάρχουν σε αυτόν τον χώρο, μια και παντού υπάρχουν τα πάντα, αλλά δεν απαντώνται και τόσο συχνά.
Οι Έλληνες πρέπει να αναζητήσουν πρότυπα εκεί που αφθονούν: στην πολυχιλιετή Ιστορία μας, στην ορθόδοξη παράδοσή μας και -φυσικά- ο καθένας στην οικογένειά του.
Ο χώρος της διασκέδασης -στην καλύτερη των περιπτώσεων- μπορεί να προσφέρει διασκέδαση και -στη χειρότερη- να συμβάλει στην καταστροφή της κοινωνίας μιας χώρας.
Μ.Η.Τ. 232120