Η Κόλαση και ο Παράδεισος δεν είναι εδώ, αλλά σίγουρα εδώ μπορεί κάποιος να συναντήσει λίγους αγγέλους και πολλούς ανθρωπόμορφους δαίμονες. Οι δαίμονες φάνηκαν και με την αντίδρασή τους στο άκουσμα της είδησης ότι πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας.
Ο Γιώργος Τράγκας δεν ήταν περίπτωση δημοσιογράφου που μπορούσε να αγνοηθεί. Συναρπαστικός στην ανάπτυξη του σκεπτικού του, έντονος, συχνά πολωτικός, με άψογα ελληνικά και γνώσεις πρόσφατης εγχώριας και διεθνούς ιστορίας και έχοντας διανύσει πολλά… χιλιόμετρα ως αναγνώστης βιβλίων (το μεγάλο και σήμερα σχεδόν «κρυφό» ατού πολλών επιτυχημένων επαγγελματιών), δημιουργούσε και ψυχολογικές ταυτίσεις και αντιπαλότητες.
Όλα τα παραπάνω, ακόμα και οι αντιπαλότητες, είναι κατανοητά και ανθρώπινα. Όμως, η χαιρεκακία, η δόλια εκμετάλλευση του θανάτου ενός ανθρώπου για εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων δείχνουν ανοησία, μαζί και μικροψυχία. Η τυμβωρυχία στην περίπτωση του Γιώργου Τράγκα διαπράττεται πριν καν αποτεθεί η σορός του στην τελευταία κατοικία του.
Οι φράσεις «ήταν ανεμβολίαστος, καλά να πάθει, ας πρόσεχε, αυτά παθαίνουν οι ψεκασμένοι, γιατί πήγε σε νοσοκομείο να γίνει καλά και δεν καθόταν σπίτι του;» αναπαρήχθησαν κατά εκατοντάδες στα διαδικτυακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ανάγνωση τέτοιου είδους αναρτήσεων είναι αποκαρδιωτική και δείχνει πόσο βαθιά έχει εμποτιστεί με το δηλητήριο της παλιανθρωπιάς ο νους μερικών φανατικών.
Ο Γιώργος Τράγκας, πλέον, δεν βρίσκεται σε πεδίο όπου μπορεί να φαντάζουν ενδιαφέροντα αυτά τα άθλια, πτωτικά, χθόνια συναισθήματα. Ούτε όλες αυτές οι επιδείξεις ατόφιας ηλιθιότητας αγγίζουν τις καρδιές των ακροατών του στο ραδιόφωνο, των τηλεθεατών των εκπομπών του και των αναγνωστών του (το τελευταίο διάστημα συνεργάστηκε αρθρογραφώντας με τη «δημοκρατία») στα έντυπα ΜΜΕ.
Η ελληνική δημοσιογραφία αποχαιρετά έναν άνθρωπο που με το ταλέντο και το μπρίο του έκανε πολλούς να ενδιαφερθούν για το προϊόν του ρεπορτάζ, για την επιθετική διατύπωση της γνώμης, για τον εκφραστικό και τεκμηριωμένο λόγο.
Ο Γιώργος Τράγκας, θέλοντας και μη, επηρέασε ακόμα και τους αθλίους που νομίζουν ότι αποκομίζουν κομματικά κέρδη χλευάζοντάς τον επειδή πέθανε! Κι αυτοί ειδικά έχουν λόγους να φοβούνται το παράδειγμα που αφήνει πίσω του.
Μ.Η.Τ. 232120