Στην αρχή της πανδημίας οι πάντες ήρθαν αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Κυβερνήσεις, πολίτες, επιστήμονες. Οι αρχικές αποφάσεις των αρμοδίων ήταν βεβιασμένες και αρκετές εξ αυτών αποδείχθηκαν στην πορεία των πραγμάτων λανθασμένες. Οι πολίτες όμως πειθάρχησαν (ειδικά στην Ελλάδα), αντιλαμβανόμενοι ότι έπρεπε να κερδηθεί χρόνος και να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για τη θωράκιση του ΕΣΥ και την προετοιμασία του κράτους.
Όταν όμως μερικούς μήνες μετά έγινε εμφανές ότι πολλές κυβερνήσεις επιχείρησαν την εργαλειοποίηση της πανδημίας για να προωθήσουν συγκεκριμένες πολιτικές επιδιώξεις και να καταστήσουν ομήρους διαρκείας τους πολίτες, το κλίμα άρχισε να αλλάζει και η οργή διαδέχθηκε την πειθαρχία.
Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση τοποθέτησε ανίκανα πρόσωπα σε θέσεις-κλειδιά, έλαβε ακατανόητες αποφάσεις, είπε ψέματα, μοίρασε λεφτά σε δικούς της ανθρώπους και φιλικά ΜΜΕ, αλλοιώνοντας το τοπίο της ενημέρωσης, ενώ παράλληλα άφησε αθωράκιστο το ΕΣΥ, προχωρώντας μόνο σε κάποια επικίνδυνα μπαλώματα για επικοινωνιακούς λόγους.
Εν ολίγοις, έκανε την κρίση ευκαιρία και έναντι κάθε κριτικής επικαλείτο τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας. Εφτασε στο σημείο να κρατά ουσιαστικά κλειστή ακόμα και την ίδια τη Βουλή και να νομοθετεί με αδιαφανείς διαδικασίες.
Όλα αυτά είναι πλέον εμφανή στους πολίτες. Δεν υπάρχει Ελληνας που δεν έχει αντιληφθεί τι συνέβη με την κατάπτυστη λίστα Πέτσα. Όμως η ίδια… πατέντα, που αποδείχθηκε τόσο χρήσιμη για την κυβέρνηση, συνεχίζεται με κάθε τρόπο. Απόδειξη είναι οι δεκάδες μικρές λίστες, όμοιες με αυτήν του Πέτσα, που μοιράζονται αδιαφανώς από υπουργεία και οργανισμούς του Δημοσίου, και παράλληλα η προώθηση δήθεν έκτακτων νομοθετημάτων, που μόνο στόχο έχουν τον πλήρη έλεγχο των πάντων (και όλων των χρημάτων του Δημοσίου και των ΟΤΑ) από το στρατηγείο του Μαξίμου και συνεργαζόμενους ιδιώτες.
Αυτό ακριβώς επιχειρεί να πράξει και ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης με το νομοσχέδιο που αποκωδικοποιεί σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία». Ίσως επελέγη για να τακτοποιήσει μια σειρά από «εκκρεμότητες», γιατί κατά τα λοιπά δεν έχει καμία λογική η επιλογή του στη θέση του υπουργού Υγείας εν μέσω πανδημίας.
Βρέθηκε, λοιπόν, ο σωστός, βολικός και πάντα πρόθυμος άνθρωπος που έβαλε την υπογραφή του για να αλλάξει ο τρόπος διαχείρισης του δημόσιου χρήματος στον χώρο της Υγείας, προκειμένου να παρακαμφθούν οι κανόνες και οι υπηρεσίες που έως σήμερα εμπλέκονταν. Έτσι γίνονται οι δουλειές… Πάντα για το καλό μας και για τη σωτηρία μας από την πανδημία.
Μ.Η.Τ. 232120