Λίγες ειδήσεις μπορεί να χαρακτηριστούν μόνο θετικές ή μόνο αρνητικές. Ολα τα πράγματα στον ανθρώπινο βίο έχουν συνήθως δύο πτυχές. Φέρουν εντός τους και το καλό, αλλά και το δυσάρεστο. Όμως, το άγγελμα της επισφράγισης της συμφωνίας με τη Γαλλία για τον εμπλουτισμό του οπλοστασίου του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας είναι μόνο θετικό.
Πρώτη και κύρια αποστολή κάθε χώρας, πριν ασχοληθεί με τα μείζονα αλλά και τα ήσσονος σημασίας προβλήματά της, είναι να… υπάρχει, και για την Ελλάδα μας η αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής είναι ζήτημα επιβίωσης. Οι Τούρκοι, όπως έχει κατ’ επανάληψιν επισημάνει η εφημερίδα μας, ουδέποτε έχουν σταματήσει να εκφράζουν -με λόγια και με πολεμικά έργα- τις προθέσεις τους να νεκραναστήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δεν είναι ζήτημα που έχει ανακινήσει ο νυν πρόεδρος της γείτονος Ρ. Τ. Ερντογάν, αλλά στόχος που ξεπερνά πρόσωπα και κυβερνήσεις. Είτε πρόκειται για κεμαλικούς είτε για ισλαμιστές, οι προθέσεις είναι ίδιες: επέκταση σε βάρος των άλλων.
Γι’ αυτό, ως ένα επιπλέον όφελος από την προμήθεια των γαλλικών φρεγατών μπορεί να θεωρηθεί η πρόβλεψη στη συμφωνία μιας ρήτρας για αμοιβαία αμυντική συνδρομή «σε περίπτωση που μία από τις δύο χώρες δεχθεί επίθεση στην επικράτειά της».
Αυτό, φυσικά, «φωτογραφίζει» την Τουρκία, η οποία είναι ο βασικός αμυντικός «πονοκέφαλος» της πατρίδας μας, αλλά ταυτόχρονα εξελίσσεται σε ανταγωνιστή των γαλλικών συμφερόντων στην ανατολική Μεσόγειο. Αξίζει να προστεθεί στα παραπάνω ότι η Τουρκία δεν έχει φιλοδοξίες μόνο στην περιοχή, αλλά διεκδικεί ρόλο υπερδύναμης. Γι’ αυτό τη βλέπουμε να επεμβαίνει (δι’ αντιπροσώπων, μισθοφόρων, τρομοκρατών και δικού της στρατιωτικού προσωπικού) στη Λιβύη, αλλά και να επιδεικνύει την παρουσία της σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο.
Η αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων και η σύναψη αμυντικής συμφωνίας με μια πυρηνική υπερδύναμη είναι εξαιρετικά σημαντικά βήματα που έκανε η χώρα μας, και σε αυτό δεν υπάρχουν «ναι μεν, αλλά» και… αστερίσκοι.
Τα ζητήματα εθνικής ασφαλείας προηγούνται όλων των άλλων.
Μ.Η.Τ. 232120