Ο Αντώνης Σαμαράς θυμήθηκε με καθυστέρηση ότι η Ν.Δ. δεν είναι Ποτάμι και προσπάθησε να επικοινωνήσει την… ανακάλυψή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο κ. Σαμαράς σε συνέντευξή του αμφισβήτησε ευθέως τις επιλογές του πρωθυπουργού σε μια σειρά από ζητήματα και επισήμανε την ανάγκη να μην… αγνοούνται η ιδεολογία, οι αξίες αλλά και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής.
Φυσικά, λίγοι πίστεψαν στην αγνότητα των κινήτρων του κ. Σαμαρά, μια και ο ίδιος, με τις πράξεις του, έχει αποδείξει την παγερή αδιαφορία του για τις αρχές και τις αξίες της παράταξης. Αν είχε τόσο ενδιαφέρον να μη γίνει Ποτάμι η Νέα Δημοκρατία, δεν θα την είχε μετατρέψει σε ουρά του ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου, την εποχή της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Επίσης, αν ήταν τέτοια η ζέση του να λειτουργήσει προς όφελος της παράταξης, το 1993 δεν θα ανέτρεπε τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να νεκραναστήσει το παραπαίον ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Σε ένα από τα σημαντικά σημεία της συνέντευξής του ο κ. Σαμαράς είπε ότι «με το να μετακινηθούμε σε θέσεις Ποταμιού δεν κατακτάμε το πολιτικό κέντρο. […] Με τη σύγχρονη Δεξιά – Κεντροδεξιά τι θα γίνει; Ή στο όνομα της διεύρυνσης θα θεωρείται ότι μπήκε στη γωνία η μεγαλύτερη παράταξη της χώρας; Κατανοώ την άποψη περί διεύρυνσης, αλλά η προϋπόθεση μιας διεύρυνσης είναι να έχεις τη βάση σου. Αλλιώς, κινδυνεύεις να απομακρύνεις περισσότερους απ’ όσους προσελκύεις». Δηλαδή, το βασικό μέλημα του πρώην πρωθυπουργού είναι η θέση του ίδιου αλλά και της «ομάδας» του στο τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά τις εκλογές – όποτε κι αν γίνουν.
Σε γενικές γραμμές η κριτική που ασκεί ο κ. Σαμαράς στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι βάσιμη. Θέτει πολιτικά, εθνικά και ηθικά ζητήματα, στα οποία ο νυν πρωθυπουργός δυσκολεύεται να απαντήσει. Όμως, οι διαπιστώσεις του κ. Σαμαρά γίνονται με χαρακτηριστική καθυστέρηση και για τους λάθος λόγους.
Ξανά, στην Κεντροδεξιά, οι πρώην και νυν ηγεσίες αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων και της κοινωνίας που καλούνται να εκφράσουν.
Μ.Η.Τ. 232120