Ο γερμανικός ανθελληνισμός

Η Άνγκελα Μέρκελ, αποχωρώντας από την κεντρική πολιτική σκηνή, ομολόγησε το έγκλημα κατά των Ελλήνων. Βρέθηκε σε εκδήλωση με τη Nιγηριανή συγγραφέα Τσιμαμάντα Νγκόζι Αντίτσι στο Ντίσελντορφ και μίλησε για τα χρόνια που πέρασε στην Kαγκελαρία.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ρωτήθηκε για την πιο δύσκολη στιγμή της σταδιοδρομίας της ως επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης. Η απάντησή της ήταν αυθόρμητη: «Oταν ζήτησα τόσo πολλά από τους πολίτες στην Ελλάδα»! Κάποιος όχι ιδιαίτερα πολιτικά ενημερωμένος και ιστορικά καταρτισμένος θα περίμενε διαφορετική τοποθέτηση από κάποια που πέρασε τόσo πολλά χρόνια σε μια τόσο κρίσιμη θέση και διαχειρίστηκε εξουσία η οποία επηρέαζε τόσο πολλές χώρες. Θα φάνταζε πιο… φυσιολογική μια απάντηση για δυσκολία στον χειρισμό κάποιας παγκόσμιας κρίσης, όπως η πανδημία του κορονοϊού, μιας όξυνσης στις σχέσεις με μεγάλη χώρα (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) ή κάποιο άλλο θέμα πλανητικών διαστάσεων.

Το γεγονός ότι η Μέρκελ σκέφτηκε αυθόρμητα την ελληνική υπόθεση ως τη δυσκολότερη όλων δείχνει το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράχθηκε σε βάρος της πατρίδας και του λαού μας. Η Μέρκελ αποκάλυψε πολλά με το «όταν ζήτησα τόσο πολλά από τους πολίτες στην Ελλάδα». Πρώτα και κύρια, έδειξε ότι δεν υφίσταται αυτό που λέμε «Ευρωπαϊκή Ενωση», αλλά μόνο Γερμανία, την οποία εκπροσωπούσε και εξέφραζε η ίδια. Στην απάντησή της δεν αναφέρθηκε σε «θεσμούς», σε τρόικα και σε άλλον φορέα και οργανισμό, αλλά στον εαυτό της. Εκείνη ζήτησε εξωφρενικά πράγματα από τους Ελληνες, για λογαριασμό της Γερμανίας.

Επιπλέον, είναι αποκαρδιωτικό ότι στην όψιμη «εξομολόγησή» της η κυρία Μέρκελ δεν έκανε μνεία σε ελληνική ηγεσία. Δεν μίλησε για απόπειρες του τότε πρωθυπουργού Α. Τσίπρα να αποκρούσει τις υπερβολικές απαιτήσεις της από τους Ελληνες.

Αυτή η παραδοχή της Α. Μέρκελ συνιστά ακόμα μία πικρή «δικαίωση» της «δημοκρατίας». Η εφημερίδα μας επί χρόνια έγραφε ότι οι απαιτήσεις δεν ήταν ευρωπαϊκές, αλλά γερμανικές, ήταν παράλογες και ουδείς Ελληνας ηγέτης υπερασπίστηκε με σθένος τον λαό μας.

Η «δημοκρατία» έχει αναφερθεί πολλές φορές στη συνήθη πρακτική της Γερμανίας. Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονταν στην εφημερίδα μας στις 8 Μαΐου για τη μεταπολεμική συμπεριφορά της Γερμανίας: «Οι νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου -μεταξύ αυτών και η κατεστραμμένη από τους βάρβαρους κατακτητές Ελλάδα μας- απεδείχθησαν γενναιόδωροι προς τους Γερμανούς, αλλά οι τελευταίοι παραμένουν ακριβώς όπως τους γνωρίσαμε: μικρόψυχοι και στενόκαρδοι. […]

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριφέρονται ηγεμονικά και χρησιμοποιούν την ισχύ του κοινού νομίσματος για να επεκτείνουν την επιρροή τους στο εσωτερικό χωρών με τις οποίες υποτίθεται ότι έχουν εταιρική σχέση». Οπως απέδειξε με την εξομολόγησή της η Α. Μέρκελ, ο γερμανικός ανθελληνισμός εκφράστηκε ξανά, και ουδείς τον εμπόδισε.