Η Τουρκία τείχη, εμείς λουλουδια

Ο πονηρός Ερντογάν, που έχει αποδείξει ότι ξέρει να τοποθετείται πολύ καλά στη σκακιέρα των διεθνών κρίσεων, καραδοκεί και τρίβει τα χέρια του. Οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν θα είναι μία μεγάλη ευκαιρία να πιέσει ασφυκτικά και πάλι την Ευρώπη και να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στην Ελλάδα.

Όμως, όπως και με τη Συρία, θα το πράξει ελεγχόμενα. Ανοίγοντας ή κλείνοντας, κατά το δοκούν, τις ροές των χιλιάδων, ίσως και εκατομμυρίων μεταναστών, οι οποίοι θα επιχειρήσουν να προσεγγίσουν την Ευρώπη. Προς το παρόν, όμως, θωρακίζει τη χώρα του, ασφαλίζει τα σύνορά του με την κατασκευή τείχους και με αυτόν τον τρόπο στέλνει διπλό μήνυμα: Πρώτον, ότι θα παζαρέψει με τη διεθνή κοινότητα τη συμβολή της χώρας του στην ανθρωπιστική κρίση που μετά βεβαιότητας θα προκύψει και δεύτερον, ότι στην Τουρκία δεν μπορεί να μπει ανεξέλεγκτα κανείς.

Την ίδια ώρα η Ελλάδα φαίνεται να είναι απροετοίμαστη για αυτό που έρχεται, με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να στέλνουν προσκλητήριο στους επίδοξους μετανάστες, διαφημίζοντας τον δήθεν ανθρωπισμό τους. Οι δηλώσεις του Μαργαρίτη Σχοινά που αναδεικνύει σήμερα η «δημοκρατία» είναι εθνικά απαράδεκτες και επικίνδυνες.

Η Ελλάδα, πύλη της Ευρώπης, θα δεχθεί πρώτη τα μεγάλα κύματα των χιλιάδων μεταναστών. Μαζί με τους κατατρεγμένους, τις γυναίκες και τις οικογένειες θα επιχειρήσουν να μπουν στη χώρα μας και κάθε λογής παραβατικοί, φανατικοί, πράκτορες, ακόμη και τζιχαντιστές. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτή την πίεση; Είμαστε σε θέση να κάνουμε μια τέτοια διαλογή; Αντέχει η Ελλάδα άλλη μία σοβαρή μεταναστευτική κρίση;

Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι όχι. Αυτό που έρχεται, δυστυχώς, θα είναι δραματικό και πιθανότατα μη διαχειρίσιμο. Θα απαιτηθούν μήνες ή και χρόνια για να ξεκαθαρίσει ποιος από όλους αυτούς που θα έρθουν όντως κινδυνεύει και δικαιούται προστασίας. Μέχρι τότε, όμως, τι θα γίνει; Θα γεμίσουν και πάλι τα κέντρα υποδοχής, θα δημιουργηθούν καινούργια, θα βουλιάξουν τα νησιά και πάρα πολλοί θα περάσουν στην ενδοχώρα, μετακινούμενοι με διάφορους τρόπους. Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και την πίεση που θα δημιουργηθεί μετά βεβαιότητας στον Εβρο. Ο Ερντογάν θα επιχειρήσει νέα εισβολή, αυτή τη φορά με τα μάτια όλης της διεθνούς κοινότητας στραμμένα πάνω μας και τις ΜΚΟ να φωνάζουν υστερικά ότι οφείλουμε να ανοίξουμε τα σύνορα για όλους.

Το αδιέξοδο είναι μπροστά μας. Αν δεν τολμήσουμε να κλείσουμε τα σύνορα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, η κατάσταση δεν θα είναι διαχειρίσιμη. Θα το τολμήσει, ωστόσο, η κυβέρνηση;