Περίσσευμα ήθους και ανωτερότητας

Η χθεσινή νίκη του Μίλτου Τεντόγλου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο αποτελεί μία ακόμη θετική έκπληξη, όχι μόνο στο αθλητικό πεδίο. Αποτελεί θετική έκπληξη που αντικατοπτρίζεται και στο πρόσωπο του ίδιου του νέου χρυσού ολυμπιονίκη μας. Μαζί με την επιτυχία του εξίσου σεμνού και σπουδαίου Λευτέρη Πετρούνια, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι αυτή η γενιά των πρωταθλητών μας, εκτός από επιτυχίες και ικανότητες, πλημμυρίζει και από ήθος.

Ζήσαμε και χθες, βέβαια, τα επικοινωνιακά σόου από τους πολιτικούς ταγούς, με τα συγχαρητήρια και δηλώσεις για τους αθλητές μας. Οπως επισημάναμε ήδη, όμως, δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν και τις ψεύτικες συγγνώμες που εκστομίζουν οι ανευθυνοϋπεύθυνοι, για λόγους πρωτίστως επικοινωνιακούς, ύστερα από όσα αποκαλύφθηκαν και καταγγέλθηκαν για την περίπτωση του Θοδωρή Ιακωβίδη.

Δυστυχώς, μάλιστα, αποδεικνύεται ότι κάτω από την επιφάνεια πολλά είναι τα προβλήματα και πολλές -πάρα πολλές- οι ανάλογες περιπτώσεις. Χαλαρός, άνετος και με περίσσευμα ήθους και ανωτερότητας ο Μίλτος Τεντόγλου αναγνώριζε, λίγο μετά την απίστευτη νίκη του, ότι δεν του άξιζε στην πραγματικότητα, καθώς θεωρούσε ότι ο αντίπαλός του ήταν ικανότερος.

Αυτό το παλικάρι, με την ίδια σεμνότητα, δεν είπε λέξη χθες για τις αντιξοότητες που έχει αντιμετωπίσει και αυτό με την εγκατάλειψη που έχει βιώσει από την Πολιτεία. Τις ταπεινώσεις και τον σαδισμό που δέχονται όλοι εκείνοι οι αθλητές που δεν είναι «φίρμες», που δεν έχουν εξασφαλίσει μεγάλους χορηγούς και δεν πουλάνε στο παιχνίδι της πολιτικής, της επικοινωνίας και της ψηφοθηρίας.

Έρχεται, όμως, από το πρόσφατο παρελθόν η κραυγή απόγνωσης του σημερινού χρυσού ολυμπιονίκη. «Δεν μας έχουν δώσει ούτε μία καραμέλα για να γίνει καλύτερος ο Μιλτος. Να’ ναι καλά τα τρία μαγειρεία σας στην αγορά στην Καλαμάτα, όπου πηγαίνουμε και παίρνουμε φαγητό. Είμαστε πέντε άτομα και μένουμε σε πέντε σημεία σε σπίτια στην Καλαμάτα» έλεγε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Πομάσκι, επισημαίνοντας ότι όσο ήταν τραυματίας ο Τεντόγλου έψαχνε μόνος του επιδέσμους και σημειώνοντας με νόημα: «Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει ένας προπονητής τόσο πιο πολύ φτωχαίνει». Επαναλαμβάνουμε: Στην αρχαία Ελλάδα γκρέμιζαν τα τείχη της πόλης για να υποδεχτούν τους ολυμπιονίκες. Η σημερινή τους πληγώνει και τους κλείνει τις πόρτες. Αλλά ο Φοίνικας αναγεννάται από τις στάχτες του.