Ο άγριος βιασμός της 50χρονης μεροκαματιάρισσας καθαρίστριας από τον Βούλγαρο ποινικό, που είχε αποφυλακιστεί με τον νόμο Παρασκευόπουλου, επαναφέρει το ζήτημα που διαρκώς θέτει η κοινωνία και μνημονεύει η «δημοκρατία»: το πολιτικό σύστημα νομοθετεί προς όφελος των πολιτικών και των φίλων και κολλητών τους αλλά και των αποβρασμάτων, που τρέφονται από το αίμα των αθώων.
Στο ζήτημα της εγκληματικότητας η πολιτική τάξη και η Δικαιοσύνη αντιδρούν με βραδύτητα, παραθέτοντας μια σειρά προφάσεων και δικαιολογιών – κυρίως «τεχνικού» χαρακτήρα. Όμως, η ταχύτητα με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση αλλά και η Δικαιοσύνη ζητήματα τα οποία ενδιαφέρουν την εξουσία είναι αστραπιαία. Το διαπιστώσαμε όλοι στην υπόθεση του κορονοϊού. Εκεί εφαρμόστηκαν τιμωρητικοί σε βάρος των Ελλήνων νόμοι, που περιόριζαν την ελευθερία των κινήσεών τους, ενώ καλούνταν σε απολογία πολίτες που εξέφραζαν στο διαδίκτυο ακόμα και… υποψίες για την κυβερνητική αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Σε αυτήν εδώ τη στήλη, στις 8 Ιουνίου ,γράφαμε για τον άθλιο νόμο Παρασκευόπουλου, ότι ρίχνει στα μαλακά «σκληρούς και αμετανόητους εγκληματίες, και τους στέλνει το μήνυμα ότι ουσιαστικά μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν δίχως να πληρώσουν σημαντικό αντίτιμο γι’ αυτό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε επισημάνει το πρόβλημα με αυτόν τον νόμο και είχε υποσχεθεί ότι θα τον άλλαζε άμεσα, μόλις θα κατακτούσε την εξουσία. Την κατέκτησε αλλά δεν τήρησε τον λόγο του. Το… πάρτι της εγκληματικότητας συνεχίζεται! […] Οι ανθρώπινες ζωές, η τιμή και η περιουσία των νομοταγών Ελλήνων δεν προστατεύονται από την κυρίαρχη πολιτική τάξη. Οι κυβερνώντες, που μας έχουν συνηθίσει να νομοθετούν κυρίως για τους εαυτούς τους, αν ενδιαφέρονταν για την πάταξη της εγκληματικότητας, θα είχαν αλλάξει άμεσα επί το αυστηρότερο τη σχετική νομοθεσία».
Οι ζωές των πολλών δεν προστατεύονται από στρατιές αστυνομικών. Οι πολλοί απλώς πληρώνουν για την ασφάλεια των ισχυρών και προσφέρονται σαν σφάγια στα νύχια των βιαστών, των ληστών και των δολοφόνων, για τους οποίους μεριμνά η πολιτική εξουσία.
Έτσι έχουν τα πράγματα στην ευρωπαϊκή μπανανία της παρακμιακής οικογενειοκρατίας.
Μ.Η.Τ. 232120