Ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε ότι οι εμβολιασμένοι πρέπει να έχουν προνόμια που δεν θα έχουν οι μη εμβολιασμένοι. Ο,τι και να προβλέπει το Σύνταγμα δεν έχει σημασία για τον κ. Γεωργιάδη. Υπολογίζει μόνο αυτό που αντιλαμβάνεται ως κυρίαρχη ιδεολογία.
Η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη «άδειασε» στην ενημέρωση των δημοσιογράφων τον κ. Γεωργιάδη λέγοντας: «H συζήτηση για αποκλειστικά προνόμια των εμβολιασμένων δεν έχει νόημα αν δεν ανοίξει ο εμβολιασμός για όλες τις ηλικιακές ομάδες».
Και ο υπουργός Υγείας Β. Κικίλιας «άδειασε» τον κ. Γεωργιάδη όσον αφορά τον ισχυρισμό του υπουργού Ανάπτυξης περί χαμηλού ποσοστού εμβολιασμού των υγειονομικών. Ο κ. Κικίλιας αντέκρουσε αυτή την άποψη λέγοντας ότι το ποσοστό των εμβολιασμένων υγειονομικών στην Ελλάδα αγγίζει το 85%.
Γιατί τα κάνει όλα τούτα ο κ. Γεωργιάδης; Επειδή είναι ιδεολογικά… ευέλικτος πολιτικός. Δεν έχει παγιωμένες, άκαμπτες απόψεις. Αλλάζουν ανάλογα με τις τάσεις που εκείνος αντιλαμβάνεται πως αναπτύσσονται στα κέντρα εξουσίας. Μπορεί με την ίδια ευκολία, πάντα ανερυθρίαστα, να χλευάζει έναν πολιτικό αρχηγό και να του επιτίθεται, αλλά στη συνέχεια να τον αποθεώνει – όπως έχει κάνει με μια σειρά αρχηγών της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτή την όχι και τόσο αξιόπιστη, σταθερή και πολιτικά σεβαστή συμπεριφορά ο υπουργός Ανάπτυξης την ανταλλάσσει με… προθυμία. Υπερασπίζεται όλες τις πολιτικές, τα πρόσωπα -ακόμα και τις γκάφες και τις προκλητικές συμπεριφορές στελεχών- της κυβέρνησης που αποδοκιμάζονται από την πλειοψηφία. Γι’ αυτό λειτουργεί ενίοτε σαν «λαγός», ελπίζοντας να λάβει μια βουβή αλλά ουσιαστική αναγνώριση των υπηρεσιών του.
Όμως το ζήτημα δεν είναι τα καμώματα ενός ιδεολογικά ρευστού πολιτικού, αλλά η κυβερνητική πολιτική που δείχνει να πατάει πάνω σε διάφορες βάρκες. Κάθε υπουργός λέει διαφορετικά πράγματα πάνω στο ίδιο ζήτημα και προκαλείται σύγχυση στο κοινό, την ίδια στιγμή που οι εμβολιασμοί δεν προχωρούν με την ταχύτητα που αναμενόταν και η πανδημία δεν έχει τεθεί ακόμα υπό έλεγχο.
Θα ήταν καλύτερο να πλεονάζουν τα έργα σε αυτή την κυβέρνηση και να σημειώνεται έλλειμμα ασυνεννοησίας και γραφικότητας. Δυστυχώς, συμβαίνει το αντίθετο.
Μ.Η.Τ. 232120