Η εικόνα γύρω μας είναι αποκρουστική. Η ασχήμια της εξουσίας απλώνεται σαν αρρώστια στην κοινωνία. Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 10.847 νεκροί από την πανδημία του κορονοϊού, ενώ η κοινωνία προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ των ατελέσφορων, σκληρότατων περιοριστικών μέτρων που συνήθιζε να επιβάλλει εδώ κι έναν χρόνο η κυβέρνηση.
Οι «άριστοι» είχαν την εντύπωση ότι το πρόβλημα με τον κορονοϊό είναι τα δημοκρατικά δικαιώματα των Ελλήνων και η λειτουργία της αγοράς, και θεωρούσαν πως το φάρμακο για όλα ήταν τα λουκέτα, τα πρόστιμα, οι απαγορεύσεις. Φυσικά, αυτά δεν λειτούργησαν.
Αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό είναι μια ελεύθερη πτώση σε όλα τα επίπεδα. Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση οικονομικής επιτροπείας, ο τόπος μας αδειάζει από Ελληνες και γεμίζει με αλλογενείς και αλλόθρησκους πληθυσμούς, η ανεργία βρίσκεται στα ύψη, οι επιχειρήσεις που κατόρθωσαν να επιβιώσουν μέχρι σήμερα προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, το εξωτερικό χρέος βρίσκεται στο ζενίθ του και η ψυχολογική κατάσταση των πολιτών στο ναδίρ.
Η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων και ναρκωτικών ουσιών έχει αυξηθεί, ενώ ο εθισμός ορισμένων, σε διάφορες νοσηρές καταστάσεις είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.
Αυτό που συνέβη στη Νέα Σμύρνη με τον επιδειξία, ο οποίος είχε πάρει στο κατόπι τη νεαρή κοπέλα, θέτοντας σε κοινή θέα τα απόκρυφα σημεία της ανατομίας του, είναι μια σταγόνα στον ωκεανό της σήψης που πνίγει τμήματα της κοινωνίας μας.
Η έλλειψη νοήματος στην καθημερινότητα, η αθεΐα, η απώλεια της αίσθησης του μέτρου, ο πανσεξουαλισμός και η προβολή ανώμαλων προτύπων στους νέους καθώς και η ακαταλληλότητα του πολιτικού προσωπικού να χειριστεί τις δημόσιες υποθέσεις είναι οι βασικοί παράγοντες που επιταχύνουν την ξέφρενη πορεία της χώρας προς τον γκρεμό.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Ελλάδα χρειάζεται να κάνει μια ταχεία επανεκκίνηση σε όλα. Πρέπει να γίνουν ραγδαίες αλλαγές και στον τύπο και στην ουσία του συλλογικού βίου. Αλλιώς, θα συνηθίσουμε σε τέτοιον βαθμό την ασχήμια που αντιμετωπίζουμε που θα την αντιμετωπίζουμε πλέον ως κανονικότητα.