Ο πολύπαθος χώρος του θεάτρου, που έχει κακοπέσει εδώ και δεκαετίες, έχει επηρεάσει σημαντικά και την πολιτική ζωή του τόπου. Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι κυβερνά και η αντιπολίτευση υποκρίνεται ότι αντιπολιτεύεται. Οι παραστάσεις που ανεβαίνουν και εντός και εκτός Kοινοβουλίου είναι κάκιστες, και ο ελληνικός λαός ουδέποτε θέλησε να τις παρακολουθήσει, αλλά, δυστυχώς, είναι υποχρεωμένος να πληρώνει το κόστος τους.
Εδώ και μήνες παρακολουθούμε το εξωφρενικό και υποτιμητικό για τη νοημοσύνη μας θέαμα των διαδηλώσεων, συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων για διάφορα θέματα. Οι συγκεντρωθέντες συνωστίζονται και κάθε τόσο δημιουργούν γεγονότα υπερμετάδοσης του κορονοϊού.
Η κυβέρνηση προσποιείται ότι αποδοκιμάζει αυτά τα γεγονότα, αλλά δεν πράττει κάτι ουσιαστικό για να σταματήσουν. Το μόνο στο οποίο επιδίδεται με συνέπεια η κρατική μηχανή είναι η επιβολή προστίμων στους οικονομικά και ψυχολογικά εξουθενωμένους Ελληνες, αν τυχόν έχουν μισοκατεβασμένη τη μάσκα ή αν πουλάνε προϊόντα από τον κήπο τους χωρίς άδεια, όπως η αξιαγάπητη χαροκαμένη γιαγιά στη Λαμία.
Είναι αυτονόητο ότι αυτού του είδους η φαρισαϊκή συμπεριφορά της κυβέρνησης, που διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο, εξοργίζει τους πολίτες και δημιουργεί μια εξαιρετικά αρνητική εικόνα για το σύνολο της κρατικής μηχανής και ειδικότερα των αρχών ασφαλείας, που καλούνται να εφαρμόζουν αλλοπρόσαλλες εντολές. Λίγα πράγματα θίγουν σε τέτοιον βαθμό την τιμή και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων όσο η μεροληπτική εφαρμογή του νόμου.
Η αντιπολίτευση -και, εν προκειμένω, τα κόμματα της Αριστεράς- αρέσκεται να απονέμει στον εαυτό της φιλολαϊκά εύσημα, αλλά ποσώς ενδιαφέρεται για τον λαό. Δεν νοιάζεται καν για τα μέλη της, τα οποία κουβαλάει από δω κι από κει, σε διάφορες «τοτεμικού» τύπου εκδηλώσεις, και τα εκθέτει στον κίνδυνο προσβολής από κορονοϊό. Κοντολογίς, το… κόμμα τούς ενδιαφέρει πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους και από την πατρίδα.
Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται διαρκώς, έχει κουράσει τους Ελληνες και οι πρωταγωνιστές δεν αντιλαμβάνονται τη δυσφορία του κοινού ή -ακόμα χειρότερα- δεν τους ενδιαφέρει.
Μ.Η.Τ. 232120