Οι Έλληνες περνάμε δύσκολα. Οπως συμβαίνει συχνά στη νεότερη Ιστορία του έθνους μας, η κρατική εξουσία δεν βρίσκεται δίπλα αλλά απέναντι στον πολίτη. Οι εξουσιαστές δεν είναι σύμμαχοι στον κοινό αγώνα αλλά αντίπαλοι του λαού. Έχουν την αυταπάτη ότι θα έρθει το ποθητό για εκείνους αποτέλεσμα, αν καλοπιάσουν, εξαγοράσουν ή «στρατολογήσουν» με οποιονδήποτε τρόπο τους λίγους και ισχυρούς και καταπιέσουν, απειλήσουν, υπερφορολογήσουν και παραπλανήσουν τους πολλούς. Κι αυτοί θα περάσουν και η εποχή τους. Ο χρόνος, όσον αφορά την ύλη, είναι ανίκητος. Μόνο τον Θεό και όσα εκπηγάζουν από Εκείνον δεν μπορεί να καταβάλει.
Κι εμείς, για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, χρειαζόμαστε βοήθεια και μάλιστα μεγάλη. Γι’ αυτό πρέπει, ξεκινώντας τώρα, αυτά τα Χριστούγεννα να «συντονιστούμε» με τον Θεό, εφαρμόζοντας το θέλημά Του.
Να γίνουμε πρώτα εμείς η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο και στη χώρα. Να τείνουμε ευήκοα ώτα στην ανάγκη του πλησίον. Να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε όλους όσοι τη χρειάζονται. Να γαληνέψουμε και να γίνει η στάση μας ηπιότερη απέναντι στους άλλους. Να σταματήσουμε να θορυβούμε εξωτερικά και εσωτερικά και να αφουγκραστούμε, εν ησυχία, την αλάθητη φωνή της συνείδησής μας, η οποία δεν γίνεται συχνά αντιληπτή μέσα στον ορυμαγδό από τους φρενήρεις ρυθμούς της ζωής μας. Να ξαναβρεθούμε με τις ίδιες τις οικογένειές μας και να περάσουμε χρόνο πολύ και ποιοτικό μαζί τους. Και, πάνω απ’ όλα, ο Χριστός και η Εκκλησία, η μεγάλη προσφορά Του στον κόσμο.
Η Εκκλησία, όταν όλα καταρρέουν, όταν η καθημερινότητα γίνεται απειλητική και η πίεση αφόρητη, είναι εδώ για τον άνθρωπο, για να προσφέρει σωτηρία, ελπίδα και κουράγιο. Ο αγαπημένος στους Ελληνες μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος το 2002 είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του:
«Ο κόσμος γύρω μας χαλάει. Ο άνθρωπος εξαχρειώθηκε και παραπατάει. Μπροστά μας είναι ή το χάος ή η σωτηρία. Η Εκκλησία προσφέρει θαλπωρή κι ελπίδα. Γιατί η Εκκλησία δεν επιτελεί την αποστολή της με όσα πράττει ή λέγει. Αλλά με ό,τι είναι. Καθένας που καταφεύγει σ’ αυτήν γεύεται την εστιότητα της ασφάλειας, τη βεβαιότητα της νίκης, την παρηγορία στις θλίψεις, την ενίσχυση στον αγώνα. Μέσα σ’ αυτήν ξαναβρίσκουμε τον χαμένο εαυτό μας, αναδιατάσσουμε τη διαλελυμένη φύση μας, ξαναζούμε την εμπειρία της αγάπης. Ο Χριστός, που και πάλιν γεννιέται, μένει στην Εκκλησία διά παντός και την καθιστά ιατρείο παθών, χάριτος χορηγό, αφέσεως πάροχο. Εκεί πραγματώνεται η ανόρθωση της πεσμένης εικόνας μας. Αυτή είναι των Χριστουγέννων η δόξα».
Καλά Χριστούγεννα σε όλες και όλους! Ο Κύριος να βοηθά και να προστατεύει τον λαό και την πατρίδα μας.
Μ.Η.Τ. 232120