Θέλουν να υποχρεώσουν τους ανθρώπους να κάνουν τα εμβόλια για τον κορονοϊό. «Με το ζόρι στη σειρά και εμβολιασμός!» κραύγαζε ο Αρης Πορτοσάλτε στον Σκάι, θυμίζοντας με το απωθητικό στιλ των λεγομένων του τα μαύρα χρόνια της Ευρώπης την περίοδο 1933-1945. Άλλοι δεν είναι τόσο απροκάλυπτοι. Κρύβουν τις προθέσεις τους πίσω από την «αγορά». Θέλουν να καταστήσουν υποχρεωτικές τις ιατρικές πράξεις (κάτι ανήκουστο για δημοκρατικά καθεστώτα) και χρησιμοποιούν ως πρόφαση ότι αυτό θα το αποφασίσει η… οικονομία.
Παρουσιάζουν την ίδια την έννοια της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του σώματος εκάστου εξ ημών ως περιττή πολυτέλεια και δηλώνουν αμέτοχοι του εγκλήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω είναι όσα επικίνδυνα, όσον αφορά τις πολιτικές προεκτάσεις τους, είπε ο πρωθυπουργός σε ραδιοφωνική συνέντευξή του για το εμβόλιο του κορονοϊού και τη «δύσκολη ζωή» που θα έχουν όσοι δεν θα επιλέξουν να το κάνουν:
«Πέραν των κρατικών επιλογών που θα γίνουν, είναι βέβαιο ότι θα κινηθούμε, όπως στα ταξίδια, σε αυτή την κατεύθυνση και θα πρέπει να γνωρίζουν εκείνοι που οικειοθελώς δεν θα εμβολιαστούν -γιατί, όπως είπα, ο εμβολιασμός δεν θα είναι υποχρεωτικός-, μπορεί να θέλουν να ταξιδέψουν και δεν θα μπορούν. Είναι τόσο απλό. Αρα, εγώ μπορεί να μην κυνηγάω με το εμβόλιο ανθρώπους που δεν θα θέλουν να εμβολιαστούν, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αναλαμβάνουν μία ευθύνη απέναντι στον εαυτό τους και μπορεί, όχι εμείς αλλά η ελεύθερη αγορά, η οικονομία να επιβάλει τέτοιους περιορισμούς που να είναι η ζωή τους λίγο πιο δύσκολη».
Από τα παραπάνω προκαλείται εύλογα η απορία από πότε κατελύθη το Σύνταγμα και παραδόθηκαν οι εξουσίες του ελληνικού λαού σε εταιρίες, στην «αγορά», η οποία αποφασίζει πλέον σε ποιους πολίτες θα γίνει δύσκολη η ζωή.
Η ελευθερία των ανθρώπων δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι «παροχή» των κυβερνήσεων προς τους εξουσιαζομένους. Είναι το οξυγόνο της πολιτισμένης ανθρωπότητας και αλίμονο σε όποιον αποπειραθεί να μας τη στερήσει!