Μπαίνει φρένο στους βιαστικούς

Το χθεσινό ρεπορτάζ των «Financial Times» για τις «αμφιβολίες που εγείρονται» σχετικά με το λεγόμενο εμβόλιο της Οξφόρδης για τον κορονοϊό ήχησε ως μια πραγματική βόμβα από πολλές πλευρές. Ύστερα από τη φρενίτιδα που παρατηρήθηκε για την επίσπευση των διαδικασιών εμβολιασμού, ήρθε το δημοσίευμα αυτό για να πυροδοτήσει έναν νέο κύκλο συζητήσεων και, αν μη τι άλλο, να βάλει φρένο στους βιαστικούς…

Οι «Financial Times» είναι μια εφημερίδα την οποία κάθε άλλο παρά μπορεί να εντάξει κανείς στους «διεθνείς συνωμοσιολόγους» ή στους εκφραστές του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Άλλες σκοπιμότητες μπορεί να της αποδώσει ή και να υπάρχουν. Αυτό που όμως έχει σε κάθε περίπτωση σημασία είναι ότι ακυρώνεται η επικίνδυνη θεωρία του «άσπρου – μαύρου» σχετικά με την υπόθεση του εμβολίου.

Έως τώρα η κυρίαρχη τάση που είχε αναπτυχθεί δεν υποστήριζε απλώς τα επιχειρήματα για τον άρον άρον εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά έθετε κατ’ ουσίαν υπό διωγμόν όχι μόνο την αντίθετη άποψη. Οποιοσδήποτε αποτολμούσε να εκφράσει προβληματισμούς, να θέσει απορίες και να ζητήσει περισσότερες διευκρινίσεις σχεδόν αυτόματα βρισκόταν αντιμέτωπος με λοιδορίες, αφορισμούς, ακόμη και με τον κίνδυνο ποινικοποίησης των απόψεών του με το πρόσχημα της διάδοσης fake news σε βάρος της δημόσιας υγείας.

Αυτός ο παραλογισμός πρέπει λοιπόν να σταματήσει έστω και τώρα. Προτού λάβει μεγαλύτερες και πιο σοβαρές διαστάσεις. Στα προβλήματα και στις παρενέργειες που αντιμετωπίζει η κοινωνία από την πανδημία δεν χρειάζεται να προστεθεί και ένα τέτοιος διχασμός. Είναι κυριολεκτικά περιττή η πολυτέλεια του διαχωρισμού σε φανατικούς του «ναι» και του «όχι» για το εμβόλιο. Αρκούν οι έως τώρα συγκρούσεις ανάμεσα σε σύγχρονους Εικονολάτρες και Εικονομάχους με κάθε ευκαιρία.

Αυτό που χρειάζεται είναι, αντί της σπουδής, να δοθούν όλες οι απαραίτητες -κατά κύριο λόγο επιστημονικές- απαντήσεις που θα πείθουν για την αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα του εμβολίου. Χρειάζεται να τηρηθούν όλες οι διαδικασίες, να γνωστοποιηθούν όλα τα σχετικά πρωτόκολλα που θα τεκμηριώνουν την αξιοπιστία του και θα διαλύουν κάθε αμφιβολία. Οταν μάλιστα, εκτός των άλλων, τα οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται διεθνώς είναι αμύθητα, η καχυποψία γίνεται ευλόγως μεγαλύτερη. Κι αυτό που δυστυχώς συμβαίνει τώρα είναι ένα σχήμα πρωθύστερο: Πριν ακόμη δοθούν οι αναγκαίες εγκρίσεις και πριν ενημερωθούν η επιστημονική κοινότητα και η κοινή γνώμη για όλα τα δεδομένα, καλούμαστε να «πειθαρχήσουμε» αδιαμαρτύρητα…