Σαν σήμερα το 1981 νίκησε το ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές και η Ελλάδα παραδόθηκε αμαχητί στην παρακμή, στον τριτοκοσμισμό, στην αμάθεια, την αναξιοκρατία και τη νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας. Ο σοσιαλισμός είχε ακριβώς το πρόσωπο που περίμεναν να δουν όσοι δεν ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά το υπέστησαν ακόμα και σε περιόδους στις οποίες κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν μια από τις καταστροφικότερες δυνάμεις που πέρασαν ποτέ από τον τόπο. Ενέσκηψε σαν πολιτική, κοινωνική και ιδεολογική πανδημία και ακύρωσε με ταχύτατους ρυθμούς όλα όσα είχε καταφέρει η Ελλάδα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Επρόκειτο για μια εθνική καταστροφή, που επικυρώθηκε διά της λαϊκής ψήφου.
Η σοβαρότητα έκανε πέρα και ο χώρος της κατελήφθη από τη γελοιότητα, ο λόγος από τις άναρθρες κραυγές των αρπάγων πρασινοφρουρών, η αξιοκρατία από τα χαρτιά των κλαδικών, το κύρος που πρέπει να έχουν οι ηγέτες από την εικόνα αξιοθρήνητων ανθρώπων, οι οποίοι άγονταν και φέρονταν από τα πάθη τους. Φυσικά, όλο το σάπιο οικοδόμημα, το οποίο έγινε τυμπανιαίο πτώμα στα χρόνια της μαύρης οκταετίας Σημίτη, χτίστηκε πάνω στη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου περί του αυτονόητου να κάνουν κρατικά στελέχη «δωράκι στον εαυτό τους»! Το «λάδωμα» από επίμεμπτη και εγκληματική συμπεριφορά επί ΠΑΣΟΚ έγινε άγραφος νόμος και τα αποτελέσματα τα είδαμε ακόμα καλύτερα στην περίοδο του Κώστα Σημίτη.
Αυτό το τριτοκοσμικό Κίνημα, που εμφύσησε στα μέλη του τον νοσηρό, εθνοκτόνο ρεβανσισμό, μπορεί να ηττήθηκε σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις και να κατέστη συνώνυμο της προδοσίας λόγω του αίσχους των Ιμίων, της υπόθεσης Οτσαλάν και του Μνημονίου, αλλά ακόμα και στις ημέρες μας διατηρεί την κυριαρχία του. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπεύδει να «αξιοποιήσει» όλα τα υλικά κατεδαφίσεως του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, όπως έκανε και πρόσφατα με τη λησμονημένη απ’ τους πολίτες πρώην υπουργό Παιδείας των… φωτοτυπιών Αννα Διαμαντοπούλου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο σημαντικότερος σύμμαχος, ίσως και σωτήρας του ΠΑΣΟΚ είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Εκείνος έδωσε την απαραίτητη ώθηση προς την κατάκτηση της εξουσίας το 1993, προκαλώντας την αποστασία βουλευτών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τελικά ανατρέποντάς την και οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές. Εκείνος γλίτωσε το κόμμα του Παπανδρέου από διάσπαση, ψηφίζοντας για την Προεδρία της Δημοκρατίας τον Κωστή Στεφανόπουλο και αποτρέποντας έτσι τις εθνικές εκλογές (όπου θα υπήρχε μείζον πρόβλημα ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ), και εκείνος έριξε σωσίβιο στο μνημονιακό ΠΑΣΟΚ, που εξαφανιζόταν ταχύτατα από τον πολιτικό χάρτη, προσφέροντας μερίδιο εξουσίας στον πρόθυμο και αγχωμένο αρχηγίσκο Βαγγέλη Βενιζέλο.
Η 18η Οκτωβρίου μάς θυμίζει μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές της πατρίδας μας.