Εδώ και μέρες πληθαίνουν οι φήμες, οι εικοτολογίες, οι «διαρροές» και οι «αποκλειστικές και εμπιστευτικές» πληροφορίες για άτυπη έναρξη διαδικασιών ελληνοτουρκικού διαλόγου. Κάθε είδηση συνοδεύεται και από τη διάψευσή της, αλλά αυτό, γενικά, δεν σημαίνει κάτι… τελεσίδικο. Στην πολιτική οι διαψεύσεις ενίοτε προηγούνται της επιβεβαίωσης ειδήσεων.
Το βασικό ζήτημα δεν είναι τα προσχήματα και οι φήμες, αλλά η ουσία. Η εφημερίδα μας έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα, ρεπορτάζ και αναλύσεις για τις περιβόητες ελληνοτουρκικές συζητήσεις και «διαπραγματεύσεις», που υπάρχουν μπροστά μας ως πρόκληση για το άμεσο ή απώτερο μέλλον.
Οι Τούρκοι επιδιώκουν να συζητήσουμε τα δικά μας για να τα μοιραστούμε μαζί τους. Αυτό ήταν το θέμα τους κι αυτό παραμένει. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει λόγος για ελληνικές αξιώσεις που έχουν εγερθεί από οποιαδήποτε κυβέρνηση και οι οποίες αφορούν την τουρκική επικράτεια ή ακόμα και περιοχές που σηκώνει πολλή συζήτηση το καθεστώς στο οποίο βρίσκονται, όπως είναι τα νησιά Ιμβρος και Τένεδος, αλλά και τα Στενά του Βοσπόρου. Δεν έχουν γίνει συζητήσεις για τις επανορθώσεις που πρέπει να πληρώσει Τουρκία για τα μαζικά εγκλήματα που έχει διαπράξει σε βάρος του ελληνισμού.
Η προπαγάνδα με την οποία έχει βομβαρδιστεί η διεθνής αλλά και η ελληνική κοινή γνώμη έχει ως βασικό σενάριό της το ελληνικό κράτος να έρχεται σε συνεννόηση με το τουρκικό για το ποιες αβαρίες θα γίνουν από τη δική μας πλευρά προς την Τουρκία και όχι το αντίστροφο. Η αδικία και η ανισομέρεια θεωρούνται πλέον δεδομένες, επειδή «η Τουρκία είναι ισχυρή και αποφασισμένη». Είναι αυτονόητο ότι ούτε η ισχύς που της αποδίδεται ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ούτε η αποφασιστικότητα. Τα μεγέθη «διογκώνονται» για τις ανάγκες του Ψυχολογικού Πολέμου σε βάρος των Ελλήνων.
Από την άλλη, δεν είναι σωστό να επιδίδεται κάποιος σε καταστροφολογία, κάνοντας δίκη προθέσεων – ακόμα κι αν υπάρχουν ενστάσεις στην πολιτική που ασκεί κάθε κυβέρνηση. Επίσης, πρέπει να επισημανθεί ότι ούτε η καχυποψία αποτελεί ενδεικνυόμενη μέθοδο αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Όταν υπάρχει γνώση, τότε είτε κάποιος διαφωνεί με την πολιτική που εφαρμόζεται είτε συμφωνεί. Η καχυποψία πάντοτε είναι αποτέλεσμα της άγνοιας και της απόκρυψης των αληθινών δεδομένων. Οπότε, για να μην υπάρχει αυτό το νοσηρό κλίμα στη δημόσια σφαίρα και για να μην καλλιεργείται το αίσθημα της απαξίας προς τον πολιτικό κόσμο, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι οφείλουν να ενημερώσουν το κοινό για το περιεχόμενο των όποιων συζητήσεων γίνουν, οποτεδήποτε, με την Τουρκία. Φυσικά, σε αυτές τις συζητήσεις δεν μπορούν να μπουν σε οποιοδήποτε τραπέζι πάσης φύσεως ελληνικά εθνικά δίκαια. Δυστυχώς, ακόμα και τα αυτονόητα πρέπει να επαναλαμβάνονται στις ημέρες μας…
Μ.Η.Τ. 232120