Ο ΕΠΟΠ Λοχίας (ΠΖ) Κώστας Μελιγκώνης, της δυνάμεως μονάδας της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων, έπεσε νεκρός εν ώρα καθήκοντος. Τραυματίστηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια νυχτερινού χερσαίου επιχειρησιακού άλματος ελευθέρας πτώσεως.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας απώλεσαν ακόμα ένα πολύτιμο στέλεχός τους και στο πάνθεον των ηρώων μας εντάχθηκε ακόμα ένα πρότυπο αρετής, τόλμης και αυταπάρνησης.
Για την οικογένειά του το πλήγμα είναι ανεπανόρθωτο και ο πόνος δύσκολο να περιγραφεί. Μόνη παρηγοριά, η επίγνωση της ιερότητας της αποστολής που εκτελούσε το παλικάρι. Ο Μεγαλοδύναμος μας χάρισε τούτο δω το προνομιούχο, αλλά και απαιτητικό κομμάτι γης, και η ελληνική κοινωνία, διαχρονικά, προσφέρει τον ανθό της για να μπορούμε να ζούμε ελεύθεροι. Μόνο εκεί μπορούμε να στρέφουμε το βλέμμα την ώρα της ανάγκης: στον θεσμό που έχει γράψει τις ενδοξότερες σελίδες της Ιστορίας του έθνους μας και έχει κερδίσει με το αίμα των παιδιών της Ελλάδας περίοπτη θέση στις συνειδήσεις όλων των πολιτισμένων ανθρώπων του πλανήτη.
Ο Ελληνικός Στρατός είναι ο άγρυπνος φύλακας, ο οποίος εγγυάται τη ζωή, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία των Ελλήνων. Αποστολή αξιωματικών, στελεχών και οπλιτών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η υπεράσπιση των οσίων και των ιερών της φυλής μας, και η αντίσταση σε κάθε επιβουλή με οποιοδήποτε κόστος. Οταν οι άνθρωποι των Ενόπλων Δυνάμεων καταβάλλουν κόστος για την τέλεση των καθηκόντων τους, αυτό πολύ συχνά είναι η ίδια η ζωή τους. Ο όρκος των παλικαριών μας είναι σφραγισμένος με αίμα – το δικό τους αίμα.
Ζούμε σε περίοδο φαινομενικά ειρηνική, αλλά ουσιαστικά βιώνουμε καταστάσεις ακήρυχτου πολέμου. Τα νιάτα αυτού του λεβέντη αλεξιπτωτιστή έγιναν θυσία στον βωμό του κοινού καλού. Ο μόνος τρόπος για να δείξουμε ότι αναγνωρίζουμε τις θυσίες των ηρώων είναι να υπηρετούμε τις ίδιες αξίες με εκείνους – η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια ας ορίζουν την πορεία όλων μας. Επίσης, ποτέ, μα ποτέ δεν πρέπει να τους λησμονούμε.
ΕΠΟΠ Λοχίας (ΠΖ) Κώστας Μελιγκώνης, αθάνατος!