Η πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα δεν μπορεί να ξεπεραστεί με τα πρόσωπα και τις νοοτροπίες που μας οδήγησαν σε αυτήν. Ο,τι δημιουργεί προβλήματα και νόσους δεν είναι κατάλληλο ως «φάρμακο», το οποίο μπορεί να τα θεραπεύσει. Είναι ηλίου φαεινότερον πως χρειάζεται άμεσα αλλαγή στην προσέγγιση των ζητημάτων που ταλαιπωρούν την Ελλάδα – με κυριότερα όλων το δημογραφικό, τον εποικισμό της χώρας από ισλαμικούς πληθυσμούς, την τουρκική απειλή, την οικονομική ύφεση και την αλλοίωση του εθνικού χαρακτήρα του πολιτισμού μας.
Αύριο συμπληρώνονται 84 χρόνια από την εγκαθίδρυση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, το οποίο επέβαλε ο «πατέρας» του ΟΧΙ Ιωάννης Μεταξάς. Ο Μεταξάς δεν επέβαλε το καθεστώς του για να αρπάξει την εξουσία. Η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων, ήδη από τον Απρίλιο του ίδιου έτους, του είχε αναθέσει, διά ψηφοφορίας, πρωθυπουργικά καθήκοντα με έκτακτες εξουσίες (με 241 ψήφους υπέρ, 4 αποχές και 16 κατά). Η επιβολή της 4ης Αυγούστου ήταν για τον Μεταξά μια απαραίτητη και αναπόφευκτη πολιτική πρωτοβουλία ώστε να αντιμετωπίσει τη θανάσιμη διμέτωπη πρόκληση: στο εσωτερικό της χώρας το ΚΚΕ απειλούσε να οδηγήσει τα πάντα στο χάος και στο εξωτερικό ο άξονας Ιταλίας – Γερμανίας, ο οποίος πήρε σάρκα και οστά με σύμφωνο μεταξύ των δύο δυνάμεων, που επισημοποιήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1936.
Ο Μεταξάς ήθελε να προετοιμάσει τη χώρα για τον επερχόμενο πόλεμο και να εξασφαλίσει για την Ελλάδα τη νίκη.
Για να επιτευχθεί ο εθνικός στόχος, ακολουθήθηκε ο μόνος δρόμος που εξασφάλιζε την επικράτηση: η ένωση του λαού, η άμεση ενίσχυση της άμυνας και η ισχυροποίηση της οικονομίας μέσω μιας έντονα φιλεργατικής και αναπτυξιακής πολιτικής. Για τον τομέα της γενικότερης πνευματικής κατεύθυνσης της Ελλάδας ο Μεταξάς εισήγαγε την ιδέα του «Τρίτου ελληνικού πολιτισμού», ο οποίος αποτελούσε μια δημιουργική σύνθεση της ελληνικής αρχαιότητας και του βυζαντινού, αυτοκρατορικού μοντέλου.
Ο Εθνικός Κυβερνήτης ένωσε τον λαό σε έναν κοινό στόχο και νίκησε επειδή πίστευε όσα έλεγε κι έλεγε όσα πίστευε. Αυτή ήταν και αυτή παραμένει η στρατηγική της νίκης.
Μ.Η.Τ. 232120