Τα σύννεφα πάνω από την Ελλάδα πυκνώνουν. Οι απανωτές κρίσεις που έχει περάσει η χώρα και συνεχίζει να περνά δεν έχουν αφήσει καμία μονάδα ή κοινωνική ομάδα ανεπηρέαστη. Η οικονομία βρίσκεται σε πτώση, ο πληθυσμός μειώνεται, η χώρα πλημμυρίζει με ισλαμιστές εποίκους, τα σύνορα αμφισβητούνται από την Τουρκία, οι εικόνες των πόλεων παραπέμπουν σε φαβέλες και μια αίσθηση γενικευμένης απαισιοδοξίας είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα.
Το αστυνομικό δελτίο είναι ένα από τα «βαρόμετρα» για την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία – κι αυτό στις ημέρες μας είναι ιδιαίτερα «φορτωμένο» με περιστατικά που παραπέμπουν σε ταινίες φρίκης. Εχουμε ρίψεις βιτριολιού σε υποθέσεις ερωτικής αντιζηλίας και φθόνου, εξαφανίσεις ή αρπαγές παιδιών με δράστες πρόσωπα από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, δολοφονίες εκδίκησης από ανήλικα που κακοποιούνταν από τον πατέρα και στυγερά εγκλήματα από συμμορίες, που δεν δίνουν δεκάρα για την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια των θυμάτων τους.
Είναι γεγονός ότι η μακρά περίοδος της καραντίνας και η -με το αζημίωτο- υστερία για τον κορονοϊό και τα σενάρια καταστροφής που διέδιδαν διάφορα ΜΜΕ επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον ψυχισμό πολλών συμπολιτών μας. Αυτό, σε συνδυασμό με την υπερδεκαετή κατήφεια και τον όλεθρο που σκόρπισαν στην Ελλάδα τα Μνημόνια και οι περιοριστικές πολιτικές, δημιούργησε μια βόμβα βίας, η οποία εκρήγνυται σε διάφορες φάσεις, σε πολλά σημεία της επικράτειας.
Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτά τα βασικά αίτια των σημάτων σήψεως που στέλνει το κοινωνικό σώμα προς την αδιάφορη και τρυφηλή πολιτική τάξη της χώρας. Το πρόβλημα είναι ευρύτερο και σχετίζεται άμεσα με τη δέσμη των αντεστραμμένων αξιών που ασπάζεται η νεοταξική «ελίτ» της Ελλάδας. Αθεΐα, υλισμός, αντιπατριωτικό πνεύμα, ηδονοθηρία, εγωισμός, επιδειξιμανία, απομάκρυνση από την παράδοση και αδιάκοπη χλεύη του ονόματος του Κυρίου και όσων ομολογούν πίστη στον Χριστό. Έτσι οδηγούμαστε με γοργούς ρυθμούς στον γκρεμό. Όσοι ισχυρίζονται ότι δεν τα βλέπουν αυτά είτε δεν ξέρουν να διαβάζουν τα σημεία των καιρών είτε έχουν συμφέρον να διατηρείται η παρακμή.
Απαιτείται επείγουσα αλλαγή πορείας…
Μ.Η.Τ. 232120