Ο πολιτισμός των Γερμανών πέρασε και από το Δίστομο. Εκεί, η «ατμομηχανή» της Ευρώπης έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα απ’ όλα. Να σκοτώνει αθώους. Στις 10 Ιουνίου 1944 οι Γερμανοί προέβησαν σε μια «εκδικητική», εκκαθαριστική επιχείρηση εναντίον αμάχων Ελλήνων. Είχαν δεχτεί επίθεση από τον ΕΛΑΣ και την πλήρωσαν οι κάτοικοι του Διστόμου.
Οι Ελασίτες είχαν επιτεθεί σε γερμανική στρατιωτική φάλαγγα, υποχώρησαν και, ενώ γνώριζαν ότι οι Γερμανοί έκαναν αντίποινα στον άμαχο πληθυσμό όποτε δέχονταν επίθεση, άφησαν τους κατοίκους του Διστόμου στη μοίρα τους – μια πρακτική των κομμουνιστών που κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες Ελληνες.
Τα κτήνη του γερμανικού στρατού σε αυτή την επιχείρηση διέπραξαν ένα από τα φρικτότερα εγκλήματα στην κατεχόμενη Ελλάδα. Εκαψαν απ’ άκρη σ’ άκρη το ανυπεράσπιστο Δίστομο και σκότωσαν 218 ανθρώπους (114 γυναίκες και 104 άνδρες). Ανάμεσα στα θύματα ήταν 45 παιδιά και 20 βρέφη.
Το έγκλημα αυτό δεν μπορεί ούτε να λησμονηθεί ούτε να παραγραφεί ούτε και να συγχωρεθεί. Οι Γερμανοί, επειδή μέχρι σήμερα έτυχε να έχουν απέναντί τους εθνικά ανάξιες ηγεσίες, νομίζουν ότι η κατάσταση της ιστορικής ατιμωρησίας τους θα συνεχιστεί επ’ άπειρον και ότι θα μπορούν να «ξεχρεώνουν» ηθικά και πολιτικά τις κολοσσιαίες οφειλές τους με τις υποκριτικές κλάψες, τις καταθέσεις στεφάνων και τα μισόλογα των πρεσβευτών που στέλνουν στην Αθήνα.
Πρέπει να γνωρίζουν ότι τα χρεωστούμενα κάποια στιγμή αποπληρώνονται στο ακέραιο και με τους νόμιμους τόκους. Φυσικά, η Γερμανία δεν μπορεί να ξαναφέρει στη ζωή τους ανθρώπους που σκότωσε ο λαός της για να γίνει η χώρα παγκόσμια αυτοκρατορία κι εκείνοι να έχουν τη δυνατότητα να… πλιατσικολογήσουν ελεύθερα το βιος των άλλων. Όμως, είναι εφικτό να ξεκινήσει μια πολιτική, διπλωματική και νομική μεθόδευση ώστε να υποχρεωθεί κάποια στιγμή η Γερμανία να πράξει αυτό που προσπαθεί να αποφύγει, να πληρώσει τις πολεμικές επανορθώσεις και το αναγκαστικό δάνειο που χρωστάει στην Ελλάδα.
Η καλύτερη τιμή στους νεκρούς του μαρτυρικού Διστόμου είναι να αγωνιστούμε να αποδοθεί δικαιοσύνη!