Το μεταναστευτικό στην πρώτη γραμμή

Η επιστροφή στην κανονικότητα, μετά την πανδημία του κορονοϊού, συνοδεύεται και από την αναζωπύρωση όλων των γνωστών εστιών έντασης, τόσο σε οικονομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο. Πολλά εάν όχι όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε μπήκαν κατά την περίοδο της καραντίνας κάτω από το χαλί. Καλώς ή κακώς, αυτό συνέβη, καθώς η προτεραιότητα και η αγωνία όλων είχε στραφεί στη μεγάλη μάχη της ζωής: Στην υγειονομική νίκη επί του θανατηφόρου ιού – όσο θανατηφόρος τελικά ήταν, όπως αποδεικνύεται από τα νέα στοιχεία και τις επιστημονικές εκθέσεις που συνεχίζουν να έρχονται στο φως…

Τώρα σήμανε η ώρα που τα προβλήματα βγαίνουν πάλι από το χαλί. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Η άσκηση (μέχρι βαθμού καταπίεσης και καταστολής) των πολιτών στην πειθαρχία λειτούργησε καλά σε γενικές γραμμές κατά το προηγούμενο τρίμηνο, αλλά πρέπει να είναι εντελώς αφελής κάποιος για να πιστεύει ότι αυτό θα συμβαίνει εσαεί και ότι η θεωρία του πειραματόζωου θα βρίσκει γενική εφαρμογή.

Το λαθρομεταναστευτικό αποτέλεσε ένα από τα κυρίαρχα θέματα που εν μέσω κορονοϊού πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Αποδείχτηκε, βέβαια, ότι εκμεταλλευόμενη τη συγκυρία η Πολιτεία προώθησε αυτό το διάστημα κάποιες αποφάσεις και μετακινήσεις που σε άλλες χρονικές περιόδους θα συναντούσαν τεράστιες αντιδράσεις.

Η ψευδαίσθηση, λοιπόν, ότι ο εγκλεισμός εξαιτίας της πανδημίας θα απονευρώσει τα ανακλαστικά της κοινωνίας απέναντι στο πρόβλημα κατέρρευσε σε χρόνο ρεκόρ. Το μαρτυρούν οι κινητοποιήσεις που άρχισαν στη Μαλακάσα, στα Μέγαρα και θα ακολουθήσουν σε άλλες περιοχές. Όποιοι θεώρησαν ότι θα πιάσουν στον ύπνο τις τοπικές κοινωνίες διαπιστώνουν ότι πλανήθηκαν πλάνην οικτρά.

Έχουμε επισημάνει και αναδείξει επανειλημμένα τις διαστάσεις που έχει αυτή η βραδυφλεγής βόμβα και τους κινδύνους που εκτείνονται εκτός από την κοινωνία και σε επίπεδο εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας της χώρας. Δυστυχώς, φαίνεται ότι κατά το τρίμηνο της ηρεμίας που προηγήθηκε δεν υπήρξε από πλευράς των αρμοδίων η αναγκαία περίσκεψη. Και τώρα που το πρόβλημα βγαίνει πάλι στην επιφάνεια, καταφεύγουν στην «εύκολη λύση» των χημικών, των ΜΑΤ και του ξύλου σε βάρος των πολιτών. Ας προσέξουν, έστω και τώρα, γιατί έτσι σπέρνουν ανέμους…