Η κυβέρνηση καταφεύγει στην τετριμμένη ρητορεία περί fake news για να εγκαλέσει -και, εν τέλει, να «αποστομώσει»- πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης που θίγουν το θέμα της νέας τουρκικής πρόκλησης στον Εβρο. Οσο έρχονται όμως στο φως νέα δεδομένα και συνεχίζονται οι δηλώσεις για την υπόθεση τόσο αποδεικνύεται ότι ο μηρυκασμός αυτός δεν αρκεί για να κατασιγάσουν οι ανησυχίες και να εκλείψουν οι φόβοι…
Οι αφορισμοί είναι, βεβαίως, εύκολοι και, δυστυχώς, συνηθισμένοι στην πολιτική μας ζωή. Όπως είναι, από την άλλη πλευρά, και τα «πυροτεχνήματα». Εχουμε διαπιστώσει μάλιστα ότι οι ρόλοι ποικίλλουν, σύμφωνα με την κατά καιρούς εναλλαγή στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Ουδείς αμφισβητεί πάντως ότι τα εθνικά θέματα χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς, απαιτούν ενότητα σε όλα τα μέτωπα και δεν πρέπει να συμπαρασύρονται στη δίνη των κομματικών αντιπαραθέσεων. Αυτή η γενική και αυτονόητη αρχή όμως πρέπει να έχει ορισμένες σαφείς και συγκεκριμένες προϋποθέσεις: Αλλο η συμφωνία και άλλο η αφωνία. Αλλο η συνεννόηση και άλλο η άγνοια. Αλλο η αντιμετώπιση των προβλημάτων και άλλο ο στρουθοκαμηλισμός.
Όπως είναι σαφές πλέον το ζήτημα στον Εβρο δεν ανέκυψε τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Υπήρχε εδώ και εβδομάδες, αλλά είχε επιλεγεί ως τακτική χειρισμού του η σιωπή. «Αυτά τα πράγματα λύνονται χωρίς να γραφεί ούτε μονόστηλο σ’ εφημερίδα», όπως δήλωσε υπερηφάνως, στην αρχή, ο κ. Δένδιας. Να όμως που τελικά αποδεικνύεται ότι, λόγω της τουρκικής συμπεριφοράς και των νέων αξιώσεων της γειτονικής χώρας, το μονόστηλο δυστυχώς μετατρέπεται εξ αντικειμένου σε «οκτάστηλο».
Οι λεπτομέρειες για τι ακριβώς συνέβη στη θέση Μελισσοκομείο, στις Φέρες, με τη βαρύτητα που φέρουν και στις όποιες πραγματικές τους διαστάσεις, έχουν ήδη ξεπεραστεί από τη γενικότερη αμφισβήτηση που διατυπώνει επισήμως -αν και τεχνηέντως- η Αγκυρα, για τη συμφωνία που καθόρισε το ελληνοτουρκικό σύνορο στον Εβρο. Και αυτό έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα των «γκρίζων ζωνών», που σταθερά αποτελούν την ατζέντα της Τουρκίας.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση -και με όλα τα δεδομένα που έχουν προϋπάρξει στα άλλα μέτωπα-, η κυβέρνηση ακολούθησε λάθος τακτική: Είτε επέλεξε να υποβαθμίσει δημοσίως την κατάσταση είτε δεν την εκτίμησε σωστά, η ουσία είναι ότι όφειλε να έχει ενημερώσει. Είχε καθήκον να καλέσει, αν μη τι άλλο, τα κόμματα της Βουλής, να εξηγήσει τι συμβαίνει και να εξασφαλίσει την απαιτούμενη ενότητα στους αναγκαίους χειρισμούς, με δεδομένο τον κοινό εθνικό παρονομαστή. Η κεκλεισμένων των θυρών σημερινή συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής επιβεβαιώνει αναδρομικά το λάθος αυτό…